รายงานสืบสวนผู้ลักลอบข้ามแดน
รายงานสืบสวน จากการสัมภาษณ์ภาคสนาม ซึ่งบันทึกด้านที่ไม่มีใครรู้ของผู้ลักลอบข้ามแดน ซึ่งเป็นกลุ่มคนชายขอบใน Penacony
ส่วนที่ 1
...การวิจัยกิจวัตร "ประจำวัน" ของผู้ลักลอบข้ามแดนในจักรวาล
หนังสือเล่มนี้จะทำให้ทุกคนได้เห็น "ผู้ลักลอบข้ามแดน" ในมุมมองใหม่ โดยเริ่มตั้งแต่การตำหนิผู้กระทำผิดกฎหมาย ไปจนถึงการสังเกตวิถีชีวิตในระยะสั้นของพวกเขา เพื่อทำให้การเสวนาข้ามกลุ่มเป็นไปได้ดียิ่งขึ้น รวมถึงการแก้ปัญหาและค้นหาทางออกใหม่สำหรับการลักลอบข้ามแดนที่มีมาหลายยุคอำพัน
คำชี้แจง: รายงานการตรวจสอบนี้ มุ่งไปยังกลุ่มเป้าหมายสิ่งมีชีวิตอินทรีย์กับหุ่นยนต์ที่โดยสารเรืออวกาศเข้ามาในเขต "แดนฝันสังเคราะห์" โดยที่ยังไม่ยื่นขอสิทธิ์เข้าสู่ฝันของ "โรงแรม Reverie" เท่านั้น
บทที่ 1 ผู้ลักลอบข้ามแดนต้องทำงาน
ผู้ลักลอบข้ามแดนที่ถือกำเนิดบนดวงดาวยากจน มักจะต้องใช้เงินเก็บที่มีทั้งหมดถึงจะสามารถขึ้นเรืออวกาศที่วาร์ปข้ามดวงดาวได้ พวกเขานอนพักในห้องโดยสารซอมซ่อ หลบหลีกผ่านการตรวจสอบของตระกูลก่อนลอบเข้ามาในแดนฝัน
ผิดจากที่ทุกคนรู้กัน ผู้ลักลอบข้ามแดนบนยานมีเพียงจำนวนน้อยเท่านั้นที่ไร้อาชีพ... เมื่อเผชิญหน้ากับความกดดันในการดำรงชีวิต ผู้ลักลอบข้ามแดนส่วนใหญ่มักจะพยายามออกหางานทำใน Penacony แม้ขั้นตอนการหางานของกลุ่มคนชายขอบเหล่านี้จะไม่ราบรื่นเท่าไหร่ แต่ในแดนฝันที่เจริญรุ่งเรืองนั้น ขอแค่เข้าร่วมกิจกรรมแรงงานง่ายๆ ก็พอให้ดำรงชีวิตอยู่ได้แล้ว
ส่วนคนอื่นที่ไร้อาชีพต่างก็มีวิธีดำรงชีวิตของตน: พวกเขาจะเผยแพร่วิธีการที่คล้ายกับการขอทานในกลุ่มคนส่วนน้อย โดยจะใช้วิธีการต่างๆ ออกตระเวนขอ Alfalfa Credit ในแดนฝันของ Penacony และนำกลับสู่ความเป็นจริง
ว่ากันว่า เคยมีผู้ลักลอบข้ามแดนที่ถูกยกย่องให้เป็น "จอมปราชญ์" อยู่ด้วย เขาอาศัยการขอทานจนได้ผูกมิตรกลายเป็นเพื่อนกับ "ช่างนาฬิกา" ในตำนาน นับแต่นั้นชีวิตก็ดีขึ้นทันตาเห็น แต่ผู้เขียนกลับคิดว่า นั่นเป็นเพียงวาทกรรมที่ธุรกิจลักลอบข้ามแดนใช้เรียกลูกค้าเฉยๆ
ผู้ลักลอบข้ามแดนบางกลุ่มก็ปรับตัวให้เข้ากับสังคมแดนฝันได้ยาก พวกเขายังคงประกอบอาชีพต่างๆ อยู่ในโลกความเป็นจริง อาทิ การขนส่งพัสดุข้ามดวงดาวหรือซ่อมแซมยานอวกาศที่แวะเวียนผ่านมา แต่รายได้สำหรับชนชั้นล่างในความเป็นจริงนั้น แทบไม่สามารถรองรับการใช้จ่ายและความเพลิดเพลินอะไรใน Penacony ได้เลย นี่จึงทำให้เหล่าผู้ลักลอบข้ามแดนมักจะเลือกเดินเส้นทางที่ผิด โดยการหันไปขูดรีดและหลอกลวงนักท่องเที่ยวที่แวะเวียนผ่านมาแทน
ตามกฎหมายที่สายตระกูล Oak บัญญัติขึ้น พฤติกรรมลักลอบข้ามแดนเป็นกฎต้องห้ามของ Penacony หากถูก Bloodhound เจอเข้า ผลลัพธ์ย่อมไม่ดีเท่าไหร่นัก
แต่เมื่อเทียบกับการไล่ล่าจากตระกูลแล้ว ความเสียหายต่อสมองและสภาพจิตใจที่เกิดจากสระสู่ฝันเลียนแบบนั้นกลับน่ากลัวยิ่งกว่า การอยู่กับสสารความทรงจำความเข้มข้นสูงที่ยังไม่ผ่านการจัดการเป็นเวลานาน อาจจะทำให้ร่างกายและจิตใจได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง ผู้ลักลอบข้ามแดนไม่น้อยที่เกิดอาการสติฟั่นเฟือนอย่างรุนแรงหลังเข้าสู่วัยชรา
ผู้เขียนเคยลอบขึ้นไปบนยานของผู้ลักลอบข้ามแดนเพื่อสังเกตการณ์ น่าเสียดายที่ก่อนจะได้ขึ้นยาน แขกพิเศษชื่อดังคนหนึ่งก็ได้ออกจากยานไปแล้ว ว่ากันว่าผู้ลักลอบข้ามแดนลึกลับเหล่านี้ มีเงินทุนหนามือมากทีเดียว สระสู่ฝันที่ใช้ ไม่ได้ด้อยไปกว่าห้องพักระดับแพลทินัมเลย บางทีฝ่ายนั้นอาจเลือกที่จะลักลอบเข้ามาเพื่ออำพรางตัวจากตระกูลก็ได้... เพราะในความฝันของ Penacony แม้แต่อาชญากรขาโหดของจักรวาลก็สามารถเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ และหาที่หลบภัยของตนเองได้
แขกบางส่วนก็พยายามทุ่มเทลอบข้ามแดนมาในความฝันของ Penacony เพียงเพื่อที่จะได้เห็นกับตาตัวเองสักครั้ง จากนั้นก็ขึ้นยานอวกาศลำเล็กจากไป กัปตันยานลักลอบข้ามแดนลำหนึ่งได้คุยกับผู้เขียนเป็นการส่วนตัวว่า ลูกค้าส่วนใหญ่มักจะเป็นคนเหล่านี้... เทียบกับค่าห้องราคาแพงของ "โรงแรม Reverie" แล้ว การใช้วิธีนี้ท่องเที่ยวไปในแดนฝันคุ้มค่ากว่ากันเยอะ
เขียนมาถึงตรงนี้ ผู้เขียนเองก็อดจะตะลึงไปกับเสน่ห์ของ Penacony ไม่ได้ ตลอดหลายยุคอำพันที่ผ่านมา ผู้คนต่างยินยอมที่จะละทิ้งทุกสิ่ง เพียงเพื่อที่จะได้มาเยือนแดนฝันของ "ประสาน" สักครั้ง
...