จดหมายถึงครอบครัว ที่ไม่ได้ส่ง
จดหมายโต้ตอบเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน ของผู้สืบสายโลหิตทองแห่งลานพฤกษ์ Callinicus และภรรยา แต่จดหมายฉบับนี้ ไม่เคยส่งถึงมือผู้รับเลย
จดหมายถึงครอบครัว ที่ไม่ได้ส่ง
ถึงภรรยาที่รัก:
ฉันคิดถึงคุณมาก ได้อ่านจดหมายก็เปรียบดั่งได้พบหน้า
ช่วงนี้ในลานพฤกษ์ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร งานวิจัยต่างๆ ก็ดำเนินไปตามกำหนดการ ไม่มีเรื่องน่ากลุ้มใจมากมาย อาหารการกินและการใช้ชีวิตของฉันก็ราบรื่นดี ไม่ต้องเป็นห่วง
แต่ก็มีเรื่องน่าสนใจอยู่เรื่องหนึ่ง พี่น้อง Artakama กับ Cynane มาหาฉันเพื่อประลองฝีมือกันในยามว่าง นักวิชาการแห่งลานพฤกษ์อะไรกัน ไม่พูดถึงเรื่องวิชาการ แต่กลับเลือกลงไม้ลงมือกันภายใต้สายตาของ Cerces! แต่นึกไม่ถึงเลยว่า พวกเธอสองคนจะมีทักษะการต่อสู้อยู่จริงๆ ว่ากันว่าตอนเด็กๆ พวกเธอหัวทึ่มเลือดร้อน และมักจะไปต่อยตีกับเด็กๆ ในละแวกใกล้เคียงอยู่เสมอ... เรื่องนี้ฟังไว้ขำๆ ก็พอนะ โชคดีที่ภรรยาสอนศิลปะการต่อสู้ให้ฉัน ไม่อย่างนั้น เรื่องตลกที่ฉันถูกพวกเธอเอาชนะได้ คงจะถูกลือกันไปจนถึง Okhema แน่
ยังมีอีกเรื่อง เสื้อผ้าที่ฉันฝากคนส่งไปให้ครั้งก่อน สวมแล้วพอดีตัวมั้ย? สำนักนิโลบลโภชนาทำวิจัยเกี่ยวกับสิ่งทอจากพืชมานาน และช่วงนี้ก็ผลิตผ้าออกมาไม่น้อยเลย ผ้าชนิดใหม่เปื้อนยากและนุ่มมากด้วย ในลานพฤกษ์มีช่างตัดชุดที่พอมีฝีมืออยู่บ้าง ฉันเลยให้พวกเขาตัดเสื้อผ้าให้คุณสองสักสามชุด ถึงคุณจะไม่สนใจเสื้อผ้าหรูหรา แต่ฉันก็ตั้งใจออกแบบลูกไม้ไว้บนนั้นให้เป็นการส่วนตัว เพราะฉันคิดว่าถ้าคุณสวมแล้วต้องดูดีมากแน่ๆ... หวังว่าคุณภรรยาจะเข้าใจนะ
ฉันอยู่ที่ลานพฤกษ์มาสามปีกับเจ็ดเดือน และเราก็รู้จักกันมาแปดปีเต็มๆ ซึ่งเดือนหน้าจะเป็นวันครบรอบของเราแล้ว ถึงตอนนั้นฉันจะแจ้งลาหยุดกับเพื่อนร่วมงานในลานพฤกษ์ แล้วกลับไปหาคุณที่ Okhema สักสองสามวัน ฉันรู้ว่าคุณมีงานรัดตัว เพราะงั้นพักผ่อนให้มากนะ อย่าปล่อยให้ร่างกายและจิตใจเหนื่อยล้า และขอให้ Nikador คุ้มครองคุณด้วย
รักษาตัวด้วยนะ คุณภรรยา!
Callinicus