บันทึกการทำงานของ Giovanna
บันทึกการทำงานของ Giovanna หัวหน้าพยาบาลประจำโรงแรม ซึ่งได้บันทึกเหตุการณ์เข้าสู่ฝันของแขกคนหนึ่ง
บันทึกการทำงานของ Giovanna
วันที่ 23 เดือน X
วันนี้มีเรื่องราวแปลกประหลาดเกิดขึ้น
ช่วงเช้าตรู่ พวกเราได้รับสัญญาณแจ้งเตือนว่า อุปกรณ์ท่องฝันในห้องของแขกบางคนเกิดความผิดปกติขึ้น โรงแรมส่งคนไปตรวจสอบในทันที แต่เมื่อไปถึงกลับไร้การตอบรับใดๆ จากห้องดังกล่าว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเปิดประตูเข้าไป และพบว่าในห้องว่างเปล่าไม่มีคนอยู่ มีเพียงอุปกรณ์ท่องฝันเท่านั้นที่ยังทำงานปกติ
จากนั้นทางเราได้เริ่มทำการค้นหาฉุกเฉินทั่วทั้งโรงแรม และขอให้ผู้ที่อยู่ในแดนฝันช่วยเช็กสถานการณ์ของแขกที่หายตัวไปอีกด้วย โชคยังดีที่แขกท่านนี้ยังอยู่ในแดนฝันโดยปกติสุข อย่างน้อยในตอนนี้ ร่างกายของแขกคงไม่ได้รับความเสียหายใด และยังคงอยู่ภายในขอบเขตของ Penacony เพื่อปกป้องสุขภาพจิตของแขกแล้ว เราจะยังไม่แจ้งเรื่องนี้ให้แขกดังกล่าวทราบเป็นการชั่วคราว ทางโรงแรมได้ส่งเจ้าหน้าที่มาคอยสังเกตการณ์อย่างใกล้ชิดต่อเนื่องแล้ว
หวังว่าเราจะหาร่างของแขกเจอได้ในเร็ววัน
วันที่ 25 เดือน X
ช่วงสองสามวันมานี้ ได้เกิด... ข่าวลือบางอย่างขึ้นในโรงแรม ตอนแรกฉันได้ยินเรื่องนี้ระหว่างที่กำลังคุยเล่นในห้องพักผ่อน พนักงานทำความสะอาดห้องคนหนึ่งกล่าวว่า เธอได้ยินเสียงขูดดังออกมาจาก "ห้องนั้น" ในตอนกลางดึก เหมือนกับเสียงหนูกำลังแทะวอลเปเปอร์ยังไงอย่างนั้น แต่ใน Penacony จะไปมีหนูได้ยังไงล่ะ?
หลังจากนั้น แม้แต่ในครัวก็ยังพูดถึงเรื่องนี้ ว่ากันว่ามีพนักงานวัยรุ่นแอบเข้าไปในห้องนั้นอีกแล้ว แต่ในห้องนั้นก็ว่างเปล่าไม่มีใครอยู่จริงๆ ทว่าหลังจากนั้น เสียงก็ยังคงดังอยู่เป็นระยะๆ และดูเหมือน... นับวันเสียงมันก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ
วันที่ 26 เดือน X
ในที่สุดฉันก็ได้ยินแล้ว... ได้ยินเสียงที่พวกเขาพูดถึงกัน ฉันไม่ได้ยืนเสียเวลากว่าสามชั่วโมงอยู่ตรงหน้าประตูไปโดยเปล่าประโยชน์ ฉันเข้าไปในห้องก่อนที่เสียงนั้นจะเงียบไป ช่วงนี้ทุกคนต่างรู้สึกหวั่นกลัวกับข่าวลือที่ว่า "แขกที่ถูกอุปกรณ์เข้าสู่ฝันกลืนกิน ได้กลายเป็นวิญญาณวนเวียนอยู่แถวนี้" ในฐานะหัวหน้าพยาบาลแล้ว ฉันมีหน้าที่ต้องจัดการเรื่องราวไร้สาระนี้ที่น่าขันเช่นนี้
มันคือเสียงขูดแกรกๆ ราวกับหนูกำลังแทะวอลเปเปอร์ ขณะเดียวกันก็คล้ายเสียงของวิญญาณโกรธแค้นที่กำลังดิ้นรน ฉันหันกลับไปมองอีกครั้ง ประตูของห้องยังคงเปิดอยู่ เสียงนั้นดังมาจากหลังตู้ตรงมุมห้อง ฉันก้าวออกไปสองสามก้าว แต่เสียงนั้นกลับดังยิ่งขึ้นกว่าเดิม ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ตัดสินใจเปล่งเสียงลองเรียกดู "คุณ Sealy?" จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะอันแหบแห้ง เสียงนั้น... แปลกประหลาดมาก แทนที่จะบอกว่าเป็นเสียงหัวเราะ มันกลับเหมือนเสียงกรีดร้องอ่อนแรง หรือเสียงสะอึกสะอื้นอย่างเจ็บปวดมากกว่า ฉันรู้สึกหน้ามืดนิดหน่อยพร้อมกับร่างกายที่แข็งทื่อไปทั้งตัว เพียงครู่เดียวเท่านั้นเสียงนั้นก็แผ่วลง ฉันจึงรวบรวมความกล้าหาญทั้งหมดที่มี ก้าวขึ้นหน้าอีกสองสามก้าวแล้วเปล่งเสียงเรียกออกมาอีกครั้ง
เสียงนั้นพลันหยุดชะงัก ตอนนั้นความอยากรู้อยากเห็นของฉันอยู่เหนือความกลัวทั้งปวง ฉันดันตู้เสื้อผ้าและชะโงกดูซอกด้านหลัง ก่อนจะพบกับดวงตาคู่โตที่มีสีแดงก่ำ และฟันสีขาวที่เค้นขบไปมา มันดูทั้งน่ากลัวและดุร้าย จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงคำรามแผ่วเบาที่ผสมกับเสียงลมหายใจ...
"ชะ...ช่วยฉันด้วย!"
วันที่ 28 เดือน X
ในเช้าของวันนี้ โรงแรมได้ออกแนวทางปฏิบัติสำหรับแขกและกฎเกณฑ์เข้าสู่ฝันฉบับแก้ไข สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ Sealy ทำให้เราตื่นตัวและทราบถึงข้อบกพร่อง รวมถึงช่องโหว่ในกระบวนการทำงานเดิมของเรา และด้วยเหตุนี้ เราได้ทำการปรับปรุงดังต่อไปนี้:
1. สำหรับแขกที่มีประวัติการ "ละเมอ" เราจะเพิ่มอุปกรณ์การยึดตรึงแขนขาขณะเข้าสู่ฝัน เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการนอนหลับ
2. มีการปรับปรุงผังของห้องพักภายในโรงแรม เพื่อหลีกเลี่ยงป้องกันไม่ให้แขกตัวเล็ก (เช่น ชาว Pepeshi) ติดอยู่หลังช่องว่างของเฟอร์นิเจอร์ใดๆ
สำหรับคุณ Sealy ผู้น่าสงสาร นอกจากอาการเจ็บป่วยที่เกิดจากการขาดน้ำและความหิวโหยแล้ว ปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดคือบาดแผลทางจิตใจที่เขาได้รับ โรงแรมขอให้คำมั่นว่า เราจะสร้างสภาพแวดล้อมสำหรับการฟื้นฟูที่เหมาะสม และดูแลเขาอย่างพิถีพิถันที่สุด
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะกลับมาแข็งแรงในเร็ววัน