สดุดีเครื่องจักรรุ่งอรุณ
บทกวีสดุดีเครื่องจักรรุ่งอรุณ เป็นหนึ่งในหนังสือที่เหล่านักบวชผู้รับใช้ Aquila ต้องอ่าน
สดุดีเครื่องจักรรุ่งอรุณ
ยุคทองของเหล่าทวยเทพ Aquila ไททันแห่งแสงสว่างผู้ครองนภา ด้วยเนตรนับร้อยดั่งดาราส่องสว่างผืนดิน
ในช่วงกาลอันเป็นนิจนิรันดร์ ความกังวลไร้ขอบเขตพลันผุดขึ้นในใจจ้าวแห่งท้องนภา
เหตุเพราะเขาเคยถวายเนตรที่สว่างไสวที่สุด ทำให้ Kephale ได้รับเชื้อไฟแห่งปัญญา
ทว่าไททันผู้แบกรับนภานี้ กลับไม่อาจมองเห็นแสงสว่างบนขอบนภาได้อีกต่อไป
ฉะนั้นเมื่อสิ้นสหัสวรรษ Aquila ได้รวบรวมผู้ส่งสารแห่งเทพทั้งหมด มุ่งสู่ส่วนลึกของนภากว้าง
ที่นั่น โลหิตศักดิ์สิทธิ์และสายฟ้าของไททันได้หลอมรวมกัน เกิดเป็นแสงสว่างนิรันดร์สืบไป
ผันผ่านทิวาราตรีทั้งเจ็ด พลังแห่งอาณาสวรรค์ทั้งเจ็ด โลหิตของทวยเทพทั้งเจ็ด
จ้าวแห่งท้องนภาสละความเป็นนิรันดร์ของตน และสร้างสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน
แสงอรุณแต่ละดวงต่างเป็นการเต้นของหัวใจแห่งไททัน ลำแสงแต่ละสายต่างเป็นการเต้นของโลหิตศักดิ์สิทธิ์
ชิ้นส่วนดวงดาราไหลเวียนอยู่ภายใน พลังแห่งสายฟ้าหลอมรวมอยู่ ณ ที่แห่งนี้
นี่คือภาชนะศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องสว่างชั่วนิรันดร
เมื่อเครื่องจักรรุ่งอรุณถือกำเนิด ดวงดาราต่างดับสูญ หมอกควันต่างมลายหาย
แสงของมันสว่างไสวกว่าดารานับพัน ความงามของมันทำให้ทวยเทพต้องกลั้นอัสสาสะ
นี่คือผลงานสิ่งมีชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของไททันแห่งท้องนภา
"ข้าขอสาบานต่อความเป็นนิรันดร์"
Aquila ประกาศต่อ Kephale
"เลือดของข้าไหลเวียนอยู่ในเครื่องจักรนี้ และสืบทอดพลังศักดิ์สิทธิ์ของข้าไว้"
"แม้ว่าตาของข้าจะปิดลง แต่มันจะส่องสว่างดินแดนของเจ้าตลอดไป"
"นี่ไม่ใช่แค่ของขวัญชิ้นหนึ่ง"
"แต่เป็นคำสาบานที่เชื่อมโยงสายโลหิตระหว่างเรา"
"ข้าจะหลอมแสงสว่างให้เจ้าด้วยนิรันดร์แห่งตัวข้า ดั่งที่เจ้าใช้ไหล่พยุงท้องนภากว้าง"
"เราจะเป็นพี่น้องที่ผูกชะตาต้องกันแต่นี้ต่อไป"
เมื่อภาชนะศักดิ์สิทธิ์ถูกส่งไปยังเมืองแห่งนิรันดร์
ผู้ส่งสารแห่งเทพทั้งหลายต่างก้มหัวเคารพ
เพราะพวกเขารับรู้ถึงคำทำนายของทวยเทพ
นี่ไม่ได้เป็นแค่ของขวัญชิ้นหนึ่ง แต่เป็นคำสาบานชั่วนิรันดร์
ตั้งแต่นั้นมา เครื่องจักรรุ่งอรุณก็ตั้งตระหง่านอย่างเงียบงัน
มันหลับใหลอยู่ในจุดสูงสุดของ Okhema
รอคอยช่วงเวลาที่ต้องการให้มันตื่นขึ้น
ดั่งที่ Aquila ได้กล่าวไว้
นี่คือคำสัญญาที่หล่อหลอมขึ้นมาจากความเป็นนิรันดร์