ชุดบทกวีของ Lipos
บทกวีที่ประพันธ์โดย Lipos ซึ่งบันทึกสิ่งที่พบเห็นและความรู้สึก ในขณะที่เดินทางไปตามที่ต่างๆ ผ่านมุมมองผู้ลี้ภัยจากต่างแดน
ส่วนที่ 1
(...)
"สวนแห่งสุดท้าย"
เคยได้ยินว่าในเมืองแห่งสุดท้ายบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์
เทพผู้เป็นอมตะได้แบกรับดวงอาทิตย์ อันเป็นนิรันดร์ไว้
ท่ามกลางความมืดมิด รุ่งอรุณยังไม่ลาลับไป
ชีวิตที่พลันหยุดนิ่งนั้นไซร้ ยังคงมีความหวัง
ผู้เสียบ้านเกิด หนทางข้างหน้าควรเดินไปยังทิศใด?
คลื่นทมิฬพลุ่งพล่านล้นหลาม ความโกลาหลถาโถมใส่ ทุกชีวิตต่างหวาดหวั่นใจ
ผู้ลี้ภัยเอ๋ย ยังคิดถึงวันพรุ่งนี้ของตนอยู่หรือไม่?
ทวยเทพเงียบงันไป คำพยากรณ์เลือนรางไร้ ความไม่รู้ทำให้ผู้คนบ้าคลั่งได้
ตามหาสรวงสวรรค์ในวันสิ้นโลกอยู่หรือ
ที่นั่นยังมีแสงอาทิตย์ น้ำพุใส และดินอันอุดมสมใจ
ไปยังสวนของเทพผู้เปี่ยมเมตตาเถิด
ที่นั่นยังมีเสียงหัวเราะ งานฉลอง และน้ำอมฤตชั้นดีมากมาย
(...)