บันทึกของผู้แปลงมายา
บันทึกที่ถูกสำนักนิโลบลโภชนา สั่งห้ามเปิดเผยต่อสำนักอื่นๆ ตามที่นักวิชาการผู้ไม่ประสงค์จะออกนามบอก นี่อาจเป็นเพราะ "เรื่องน่าอับอายในบ้าน ต้องห้ามแพร่งพราย"
บันทึกของผู้แปลงมายา
Chryseos นักวิชาการสำนักนิโลบลโภชนา
ฉันมั่นใจว่าตัวเองเห็นความจริง ไม่สิ บางทีผลไม้พวกนั้นอาจส่งผลต่อการตัดสินของฉันก็ได้? แต่นี่คือสิ่งที่ฉันเห็นมากับตา ไม่มีทางผิดแน่นอน ฉันจะต้องบันทึกมันเอาไว้ ถึงแม้มันจะนำเรื่องวุ่นวายมาให้ก็ตาม
เมื่อวานตอนที่ฉันเก็บตัวอย่างอยู่ในสวนบุปผา ก็ไปเจอกับพืชประหลาดต้นหนึ่ง... มันสวยมาก เถาวัลย์โค้งงอตามใจชอบเหมือนคอของห่าน... แถมยังมีกลีบดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์นุ่มละมุนอยู่ด้วย! และฉันก็โชคดีที่บังเอิญไปเจอมันในช่วงกำลังออกผล ฉันเลยกลืนผลไม้สีม่วงนั่นลงไป รสชาติของมันหวานล้ำเป็นพิเศษ และมีกลิ่นหอมที่อธิบายไม่ได้เจืออยู่ แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็รู้สึกไม่สบาย ทั้งเจ็บคอ เวียนหัว เหมือนจะเป็นหวัด... ใช่ๆ ฤดูนี้มีลมเย็นพัดอยู่ในสวนตั้งนานแน่ะ งั้นคงเป็นหวัดนั่นแหละ!
ตอนแรกฉันคิดจะกลับที่พักทันที แต่พอเดินผ่านสวนบุปผา ก็ได้เห็นภาพที่น่าเหลือเชื่อ
ฉันเห็นนักปราชญ์ Medea ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์คนเดียว และเหมือนเธอจะไม่สังเกตเห็นฉัน แต่ฉันเห็นเงาของเธอเริ่มบิดเบี้ยวและทอดยาว อย่างกับวิถีการเจริญเติบโตของต้นไม้ แต่มันก็ถูกรวบรัดไว้ในเวลาแค่ไม่กี่ลมหายใจ แขนของเธอกลายเป็นกิ่งไม้ ผมกลายเป็นเถาวัลย์ และผิวก็ปรากฏลวดลายคล้ายวงปีแน่นขนัด ที่น่าตกใจที่สุดคือ เธอเริ่มพูดคุยกับพืชที่อยู่รอบตัวด้วยเสียงกระซิบ แบบที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน
ฉันคิดว่านี่คงเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมสำนักนิโลบลโภชนา ถึงเข้าใจคุณสมบัติของพืชแม่นยำได้ขนาดนั้นแน่ๆ เพราะนักปราชญ์ไม่ได้กำลังศึกษาพืช แต่ตัวเธอเองนั่นแหละที่เป็น...
เธอเป็นพืช... ดังนั้น... เธอไม่ใช่มนุษย์!!!
หรือต่อให้ใช่ ก็เป็นพืชที่กลายร่างเป็นมนุษย์ต่างหาก... ซึ่งเรียกง่ายๆ ว่า... เอ๋? เดี๋ยวนะ เหมือนจะเคยมีบันทึกเรื่องที่คล้ายๆ กันนี้อยู่ในตำราของลานพฤกษ์ด้วย
เข้าใจแล้ว!!!!
[จู่ๆ ลายมือก็เริ่มเขียนหวัด]
มีคนมา ฉันได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากทางเดิน ไม่สิ นั่นไม่ใช่เสียงฝีเท้า แต่เหมือนกับ... เสียงกิ่งไม้กระทบกับพื้น?
เธอเจอฉันแล้ว! เธอรู้ว่าฉันรู้ความลับของเธอแล้ว! ไม่สิ นี่เป็น "ความลับ" ของเธอ หรือว่าเป็นของสำนักเรากันแน่... เดี๋ยวนะ ทำไมตอนนั้นเธอถึงตั้งใจชวนฉันมาเข้าร่วมขนาดนั้นล่ะ แถมยังชมว่าฉันมีพรสวรรค์ และมีความกระตือรือร้นในการวิจัยเรื่องพืชด้วย... หรือว่า... หรือว่าฉันจะเป็นเหมือนนักวิชาการ Medea งั้นเหรอ? ฉันพอจะรู้แล้วล่ะ...
[เนื้อหาด้านหลังว่างเปล่า]
[มีกระดาษโน้ตแผ่นหนึ่ง ฝังอยู่ในหน้าสุดท้ายของบันทึก ซึ่งลายมือเป็นของคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด]
บันทึกเล่มนี้ ถูกพบในพุ่มไม้ของสวนบุปผาแห่งปัญญา ในเดือนแห่งโชคชะตาของปีภาสุรคติที่ 3745 จากการตรวจสอบพบว่าวันนั้น Chryseos ได้กินผลของหญ้ามายาลงไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งผลของพืชชนิดนี้ ขึ้นชื่อเรื่องการกระตุ้นให้เกิดภาพหลอนอย่างรุนแรง เขาถูกส่งตัวไปพักฟื้นแล้ว และหวังว่าจะหายดีในเร็ววัน
... ผู้ดูแลคลังของสำนักนิโลบลโภชนา