สมุดบันทึกของสัตวแพทย์
สมุดบันทึกคู่กายของสัตวแพทย์ Lucretia ซึ่งบันทึกเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับการดูแลอสูรธรณีของเธอ

สมุดบันทึกของสัตวแพทย์

ปีภาสุรคติที่ 4███ เดือนแห่งประตูกาล

ฉันตัดสินใจเริ่มบันทึกพฤติกรรมผิดปกติช่วงนี้ของอสูรธรณีไว้ บางทีสักวันหนึ่ง บันทึกเหล่านี้อาจช่วยให้ฉันเข้าใจได้ว่า เกิดอะไรขึ้นกับพวกมัน ในฐานะสัตวแพทย์ ฉันรู้สึกสับสนมาก... ฉันไม่เห็นเคยอะไรแบบนี้มาก่อนเลย และในบันทึกการรักษาของคุณปู่ ก็ไม่เคยบันทึกเหตุการณ์ที่คล้ายกันนี้ไว้ด้วย

[สังเกตพฤติกรรม]
1. เสียงร้องผิดปกติในยามปิดม่าน:
- โทนเสียงสูงกว่าปกติมาก ใกล้เคียงกับเสียงแตรโบราณสักอย่าง และคล้ายกับเสียงสะอื้น
- ระยะเวลาไม่แน่นอน บางครั้งก็สั้น หรืออาจจะยาวไปตลอดทั้งยามปิดม่าน
- ส่วนใหญ่จะส่งเสียงร้องหากันไปมา จนเกิดเป็นท่วงทำนองบางอย่าง
- ขณะที่ส่งเสียงร้อง สายตาของพวกมันจะมองขึ้นไปที่ปลายขอบฟ้าโดยไม่รู้ตัว

2. การเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ:
- กองคาราวานได้รายงานเหตุการณ์ที่อสูรธรณีจำนวนมาก หยุดเคลื่อนไหวกะทันหัน
- พวกมันย่ำเท้าอยู่กับที่ แล้วใช้อุ้งเท้าหน้าขุดดินตรงหน้า เหมือนกำลังตามหาอะไรบางอย่าง
- บางครั้งพวกมันก็ไม่ยอมเดินหน้าต่อ จนกว่ายามปิดม่านจะผ่านพ้นไป
สิ่งที่น่าสังเกตก็คือ ส่วนใหญ่แล้วพฤติกรรมเหล่านี้ มักจะเกิดขึ้นในสถานที่ห่างไกลจาก Okhema

[สภาพร่างกาย]
1. เมื่อเทียบกับปกติ
- อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้นเล็กน้อย (+0.3-0.5 องศา)
- ความถี่ในการเต้นของหัวใจเร็วขึ้น (เพิ่มขึ้น 7-10 ครั้งต่อนาที)
- ความอยากอาหารยังเป็นปกติ แต่ความชอบที่มีต่อแร่บางชนิดเปลี่ยนไป มีความกระหายต่อแร่ ที่มาจากส่วนลึกของชั้นดินอย่างผิดปกติ

2. การตอบสนองต่อสภาพแวดล้อม:
- ปฏิเสธที่จะเข้าใกล้โรงอาบน้ำทราย ที่เมื่อก่อนชื่นชอบ
- ไวต่อแรงสั่นสะเทือนบนพื้นดินมากกว่าเดิม
- เมื่อเข้าใกล้ภูเขาหรือหน้าผาชัน จะมีท่าทีตื่นตระหนก
- แต่น่าแปลกตรงที่ พวกมันเริ่มใช้เขาและอุ้งเท้าหน้าสัมผัสพื้นดินบ่อยๆ ราวกับกำลังฟังเสียงอะไรบางอย่าง
การเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดที่สุดคือ ท่าทางที่พวกมันมีต่อสถานที่บางแห่ง...
ฉันสังเกตเห็นว่า สายตาของพวกมันสับสนและระแวดระวังมากขึ้น สิ่งนี้ทำให้ฉันนึกถึงตำนานโบราณที่ปู่เคยเล่าให้ฟังว่า ในยุครังสรรค์ เมื่อ Georios ตื่นขึ้นจากการหลับใหลเป็นครั้งแรก เหล่าอสูรธรณีจะแสดงอาการที่คล้ายกันนี้ แต่ทั้งหมดนั้นเป็นแค่ตำนานโบราณ น่าจะแค่บังเอิญรึเปล่านะ?

[พฤติกรรมทางสังคม]
ที่น่ายินดีก็คือ:
- พวกมันยังคงเป็นมิตรกับมนุษย์
- ยังคงยอมให้ผู้ดูแลสัมผัสและหวีขนเหมือนเดิม
- ถึงขั้นติดคนมากกว่าเก่า และมักจะเป็นฝ่ายหาโอกาสมาคลอเคลียร่างกายอยู่บ่อยๆ
- โดยเฉพาะในช่วงยามปิดม่าน พวกมันจะมารวมตัวกันอยู่รอบๆ ผู้ดูแล

ความพยายามในการรักษา:
- เพิ่มความถี่ในการนวดทุกวัน เพื่อช่วยให้พวกมันผ่อนคลายขึ้น
- เพิ่มสมุนไพรสงบจิตใจลงในน้ำดื่ม
- เปลี่ยนวิธีการอาบน้ำบ่อทราย เป็นการโรยทรายลงบนตัวพวกมันโดยตรง
- ลองใช้ดนตรีเพื่อปลอบประโลมอารมณ์ของพวกมัน
มาตรการปัจจุบันยังไม่มีผลลัพธ์ที่ชัดเจนเท่าไหร่นัก ซึ่งสิ่งนี้ยิ่งทำให้ฉันสงสัยมากยิ่งขึ้น หรือว่าความผิดปกติของพวกมันจะไม่ได้เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บ

[ข้อสันนิษฐาน]
ฉันเริ่มคิดถึงข้อสันนิษฐานที่อาจหาญอย่างหนึ่ง หรือนี่อาจจะเป็นการปลุกสัญชาตญาณโดยกำเนิดในตัวพวกมัน? เพราะถึงยังไงอสูรธรณีก็เป็นของขวัญที่ Georios มอบให้เรา และพวกมันก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับผืนแผ่นดินอยู่แล้ว
หลายวันก่อน ฉันได้อ่านหนังสือโบราณจำนวนหนึ่ง ที่เกี่ยวกับต้นกำเนิดของอสูรธรณี ซึ่งมีการบันทึกไว้ว่า แรกเริ่มนั้นพวกมันเติบโตมาจากสันหลังของ Georios หากเป็นความจริงละก็ การรับรู้ของพวกมันเกี่ยวกับโลกนี้ อาจเหนือกว่าที่เราจะจินตนาการก็เป็นได้

[แผนติดตามผล]
- บันทึกการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกมันอย่างละเอียดต่อไป
- ขอคำปรึกษาจากนักวิชาการบางคน ที่ศึกษาประวัติศาสตร์ไททัน
- ลองสรุปรูปแบบเวลาของพฤติกรรมที่ผิดปกติของพวกมัน
- รวบรวมรายงานที่เกี่ยวข้องจากกองคาราวานเพิ่มเติม

หมายเหตุเพิ่มเติม: ช่วงเช้าของวันนี้ ฉันเห็นอสูรธรณีที่แก่ที่สุดตัวหนึ่งยืนอยู่ในมุมหนึ่งเพียงลำพัง และส่งเสียงครวญครางเบาๆ ดวงตาของมัน ทำให้ฉันนึกถึงปรากฏการณ์ประหลาดก่อนที่คลื่นทมิฬจะมาเยือน ฉันเริ่มคิดอย่างจริงจังแล้วสิว่า บางทีเราไม่ควรจะมองว่าพฤติกรรมผิดปกติของพวกมัน ว่าอาจเป็นอาการของโรคบางโรคแบบผิวเผิน แต่ควรเปิดใจเพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่พวกมันต้องการจะสื่อมากกว่า