"เจ้าหนูนาฬิกาและเจ้าหญิงกระจก"
หนึ่งในภาพยนตร์ที่โด่งดังที่สุดของเจ้าหนูนาฬิกา ซึ่งเล่าถึงเรื่องราวของเจ้าหนูนาฬิกา และนกกระดาษที่ได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหญิงกระจก จนเอาชนะสัตว์ประหลาดได้สำเร็จ
ภาคต้น
1
เสียงเคาะประตูดังรัวมาจากนอกบ้านของเจ้าหนูนาฬิกา เขายังคงสวมใส่เสื้อผ้า กระโดดโลดเต้นมาเปิดประตูอย่างเคย นกกระดาษน้อยทั้งห้าตัวกำลังกระพือปีกส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว ทำให้เจ้าหนูนาฬิการู้สึกประหลาดใจ
"ติ๊ก~ต็อก อรุณสวัสดิ์ทุกคน โอ้! หมอกพวกนี้มันอะไรกัน?"
"จิ๊บๆ เจ้าหนูนาฬิกา เจ้าหนูนาฬิกา หมอกทะเลทรายกำลังปกคลุมบ้านของพวกเรา"
แบบนี้ก็แย่น่ะสิ มันคือหมอกจากทะเลทรายแห่งฝันร้าย ในนั้นมีมอนสเตอร์ที่มองไม่เห็น และมีชาวเมืองหลายคนถูกมันเขมือบไปแล้วด้วย ก็ไม่รู้ว่ามอนสเตอร์จะกินนาฬิกาด้วยหรือเปล่า
เหล่านกน้อยเสี่ยงอันตราย คาบเอาก้อนหินจากทะเลทรายแห่งฝันร้ายมาก่อสร้างเมือง ก้อนหินก้อนใหญ่ที่ดีที่สุดมักอยู่ยังส่วนลึกของทะเลทราย แต่กลับไม่มีนกน้อยตัวใดกล้าไปที่นั่น เข็มของเจ้าหนูนาฬิกาหมุนวนอย่างกระวนกระวาย ติ๊ก~ต็อก เขาได้ยินเสียงมอนสเตอร์กำลังหัวเราะ "วะฮ่าฮ่า" อย่างร้ายกาจ
"เจ้ามอนสเตอร์ แกชื่อว่าอะไร!"
"ฮ่าฮ่า เจ้าหนูนาฬิกา ชื่อของฉันก็คือ 'นิรนาม' มีดวงตาสองคู่และปากสองข้าง พร้อมจะเขมือบเมืองฝันหวานนี้เข้าไปในท้อง และไม่มีใครหนีพ้นเงื้อมมือของฉันได้"
มอนสเตอร์บินผ่านม่านหมอกด้วยความลำพองใจ เดี๋ยวก็พังหลังคาบ้าน เดี๋ยวก็ก่อพายุทราย ไม่มีใครกำจัดพวกมันได้เลย ใช่ ใช่แล้ว เจ้ามอนสเตอร์นี่ไม่กลัวฟ้าดิน ขนาดต้นกระบองเพชรได้ยินชื่อของมันเข้า ยังกลัวเสียจนหนามร่วงเต็มพื้น และวิกฤตก็ได้มาเยือนเมืองฝันหวานอีกหน
"โครมม ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เมืองฝันหวานจะต้องกลายเป็นเมืองฝันร้ายแหงๆ!" กัปตันมือปืนพูดขึ้น ในฐานะผู้พิทักษ์เมืองฝันหวาน เขาเองก็ไม่สามารถเอาชนะมอนสเตอร์ "นิรนาม" ที่ไร้รูปร่างนั้นได้เหมือนกัน
"ติ๊ก~ต็อก ใช่แล้วละ พวกเราต้องหาทางเอาชนะมัน"
"ด้วยอะไรล่ะ? เจ้าหนูนาฬิกา มอนสเตอร์ 'นิรนาม' ตัวนั้นน่ากลัวเกินไป มันไม่กลัวกระสุนของฉัน และไม่กลัวกลนาฬิกาของนายด้วย!"
..."ฉันรู้ว่ามันกลัวอะไรที่สุด"
หนึ่งเสียงไพเราะรื่นหูดังขึ้น เหมือนกับเสียงเพลง ที่เพราะยิ่งกว่าเสียงขับขานของเหล่านกน้อยเสียอีก เสียงนั้นทั้งอ่อนโยนและงดงาม ราวกับเสียงของเจ้าหญิง ศีรษะของเธอเป็นดังกระจกสุดประณีตบานหนึ่ง สวมใส่ชุดกระโปรงยาวงามสง่า กำลังหันมาโค้งทักทายทุกคนอย่างอ่อนโยน
นั่นคือคุณกระจก... สหายเก่าของเจ้าหนูนาฬิกา อดีตเจ้าหญิงของอาณาจักรกระจก ทุกคนต่างเรียกเธอว่า "เจ้าหญิงกระจก"
"ติ๊กต็อก เจ้าหญิงกระจก เธอไม่กลัวมอนสเตอร์ 'นิรนาม' นั่นเหรอ?"
"แน่นอน พวกพ้อง เจ้ามอนสเตอร์ 'นิรนาม' ตัวนี้กลัวการถูกล่วงรู้เป็นที่สุด ทันทีที่กระจกสะท้อนรูปร่างอัปลักษณ์ของมันออกมา มันก็จะไม่อาจกลายเป็นมอนสเตอร์ 'นิรนาม' ที่น่าหวาดกลัวได้อีกต่อไป"
พูดจบ เจ้าหญิงกระจกเดินตรงไปทางหมอกที่กำลังแสยะยิ้มอย่างกล้าหาญ กระจกเปล่งแสงเรืองรองบางเบา ราวกับดาบวิเศษทิ่มแทงไปยังดวงตาของมอนสเตอร์ ม่านหมอกค่อยๆ เลือนหายไป พร้อมกับเสียงโหยหวนของมอนสเตอร์อวดดีตนนั้น
"ไม่นะ ไม่ ฉันไม่อยากเห็นสิ่งนี้! เจ้าบ้าเอ๊ย ฉันจะกลับมาเขมือบพวกแกแน่"
มอนสเตอร์ลนลานหนีไป เมืองเล็กๆ กลับคืนสู่สภาพเดิมอีกครั้ง เจ้าหนูนาฬิกาและกัปตันมือปืนจัดงานปาร์ตี้ให้กับเจ้าหญิง ชาวเมืองเต้นระบำกันอย่างมีความสุข พวกเขาขับร้องเพลงสรรเสริญความกล้าหาญของเธอ และทำเค้กสุดอร่อยให้เจ้าหญิงกระจกของพวกเขา
"ไม่ต้องแตกตื่นไป เจ้าหนูนาฬิกา เจ้ามอนสเตอร์นั่นต้องย้อนกลับมาอีกแน่ พวกเราฉวยโอกาสตอนกำลังได้เปรียบ จัดการกับเจ้านิสัยไม่ดีนั่นกันเถอะ!"
โอ๊ะ เยี่ยมเลย เมื่อกำจัดคนไม่ดีแล้ว เหล่านกน้อยก็จะสามารถบินไปเสาะหาก้อนหินกับกิ่งไม้ ในส่วนลึกสุดของทะเลทราย เพื่อซ่อมแซมเมืองฝันหวานให้ทั้งใหญ่และดีกว่าเดิมได้สักที!
ในเวลาเดียวกัน เจ้ามอนสเตอร์ 'นิรนาม' กำลังซ่อนตัวอยู่ในรังของมัน และเปล่งเสียงร้อง "หงิงหงิงหงิง" ในความมืด เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรกระจก คือศัตรูตัวฉกาจของมัน มันจะต้องคิดหาทางลอบจัดการเธอให้ได้
...เพราะว่ามอนสเตอร์ 'นิรนาม' คือวายร้ายตัวฉกาจ ดังนั้นใช้เวลาไม่นานก็คิดแผนได้ และเป็นแผนที่ชั่วร้ายที่สุดด้วย