Asta

เด็กสาวผู้อยากรู้อยากเห็นและมีความกระตือรือร้นอย่างแรงกล้า เป็นหัวหน้านักวิจัยของสถานีอวกาศ "Herta" แต่ในนาม
ไม่ว่าจะเป็นการจัดการกับเจ้าหน้าที่ที่มีความเห็นต่าง หรือว่าการตอบคำถามยุ่งยากต่างๆ ของสถาบันแห่งปัญญาอย่างตรงไปตรงมาด้วยท่าทีสุภาพ สำหรับ Asta แล้ว สิ่งเหล่านี้ง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือเชียวล่ะ
ยังไงซะการควบคุมดูแลสถานีอวกาศ... ก็ง่ายกว่าให้ไปสืบทอดกิจการของครอบครัวเสียอีก!

ตอนที่ Asta อายุยังน้อย เธอก็เริ่มเลือกกล้องโทรทรรศน์ของตัวเองแล้ว และผู้ใหญ่ก็มักจะชื่นชมเธออยู่ตลอดเวลา ซึ่งเธอภาคภูมิใจกับสิ่งนี้มาก เพราะเธอก็สามารถรู้ถึงเทคนิคการทำเลนส์หลักของกล้องโทรทรรศน์ และระบบการนำทางได้โดยการมองแค่ปราดเดียว

จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอเข้าไปแอบฟังใกล้ๆ ถึงได้รู้ว่าพวกเขาแค่ประหลาดใจ ที่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอกลับเลือกเล่นของแพงขนาดนี้

ความชอบส่วนบุคคลไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเขาเลย พวกเขาแค่อยากจะมองว่า เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงมาอย่างปรนเปรอเท่านั้น

"ชอบดวงดาว? อ๋อ ฉันเข้าใจ เด็กผู้หญิงก็ชอบของระยิบระยับแบบนี้อยู่แล้วล่ะเนอะ"
"อื้ม...หนูกำลังศึกษาดาวฤกษ์ก่อนเกิดอยู่ หวังว่าสักวันหนึ่ง ดาวที่หนูค้นพบจะตั้งชื่อตามชื่อของหนู... เหมือนกับนักดาราศาสตร์เก่งๆ พวกนั้นไงล่ะ..."
"เรื่องเล็กแค่นี้เองเหรอ? ถ้าอย่างนั้น ของขวัญวันเกิดปีนี้ก็ตั้งชื่อดาวดวงนี้ตามชื่อของหนูเลยดีไหม? เอาสองดวงเลยก็ได้ ราคาไม่เท่าไหร่เอง"
"..."
"อ้าว Asta หนูจะไปไหนน่ะ Asta!"

เธอเข้าใจแล้ว เธอกับแม่จะมีคุณสมบัติพอที่จะเป็นอาสาสมัครหรือไม่นั้น ไม่สำคัญ ผู้คนแค่หวังว่าเธอกับแม่ จะมาปรากฏตัวที่นี่เท่านั้นเอง

เมื่อแจกอาหารหมด ทุกคนก็ทยอยแยกย้ายกันไป จนเหลือเพียงเด็กผู้ชายคนหนึ่ง มือขวาของเขาได้รับบาดเจ็บ และแววตาที่เหมือนกับหมาป่า ก็จดจ้องมาจนเธอรู้สึกอึดอัด

"นายก็จะมายืมเงินฉันด้วยเหรอ?"
"ผมไม่เอาเงิน ผมต้องจ่ายค่าข้าวเมื่อกี้คืนให้คุณ แต่ตอนนี้ผมยังไม่มีเงิน"

ปกติจะมี "เพื่อน" ที่ไม่รู้จักมาขอยืมเงินกับ Asta แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่ามีคนจะคืนเงินให้ จึงทำให้เธอเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ ขณะที่แม่ของเธอที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

"เธอยังเป็นเด็กอยู่สินะ แล้วทำอะไรเป็นบ้างล่ะ?"
"ต่อสู้"
"นั่นไม่ใช่งานที่ดีหรอกนะ... เอาอย่างนี้แล้วกัน ฉันมีงานหนึ่งที่อยากจะแนะนำให้"

...จนถึงตอนนี้ ในใจของ Asta ก็ยังมองว่า ตั้งแต่วินาทีที่ Arlan เอ่ยว่าจะจ่ายเงินคืนให้เธอ เขาก็ได้จ่ายค่าข้าวมื้อนั้นครบหมดแล้ว

"ดวงดาวยังหมุนตามวงโคจรของตัวเองได้ แล้วมนุษย์ล่ะ... มนุษย์ไม่สามารถควบคุมชะตาชีวิตของตัวเองได้จริงๆ เหรอ?"

ฐานะทางครอบครัวที่ร่ำรวย ได้มอบพลังในการสำรวจดวงดาวให้แก่ Asta แต่นั่นก็กลายเป็นเครื่องผูกมัดตัวเธอไปด้วย

เมื่อเธอเติบโตขึ้น ครอบครัวก็เริ่มมองว่าคำสาบานของ Asta ที่ว่าอยากเป็นนักดาราศาสตร์นั้น เป็นเรื่องนอกลู่นอกทาง... เธอจำไม่ได้แล้วว่าตัวเองเคยเถียงเรื่องนี้กับญาติๆ ในการประชุมครอบครัวมากี่ครั้งแล้ว

จนกระทั่งหลังจากการประชุมครั้งหนึ่งสิ้นสุดลง ก็มีหุ่นเชิดเด็กสาวเดินเข้ามาทางประตู หนึ่งในคนที่มีท่าทีเย่อหยิ่งเมื่อกี้นี้ กลับมีท่าทีเคารพนอบน้อมเมื่ออยู่ข้างๆ หุ่นเชิดตัวนั้น

"เอาเด็กสาวคนนี้ละกัน"
"แต่ว่าเธอ..."
"แต่ว่าอะไร ให้ฉันเดินทางมาตั้งไกล เพื่อมาฟังการรายงานที่ไม่ได้เรื่องของพวกเธอเนี่ยนะ ฉันฟังเด็กคนนี้ทะเลาะกับพวกเธอยังสนุกกว่าอีก"
"..."
"ภายในสามวัน ฉันจะต้องเห็นเด็กคนนี้ที่สถานีอวกาศ"

เมื่อหุ่นเชิดเด็กสาวพูดจบ ก็เดินจากไปโดยไม่หันหลังกลับ

หลังจากได้เป็นหัวหน้านักวิจัยของสถานีอวกาศ "Herta" แล้ว ชีวิตของ Asta ก็ยุ่งยิ่งกว่าเมื่อก่อนมาก เธอต้องดูแลนักวิจัยที่มีความคิดเห็นแตกต่างกัน และคอยตอบจดหมายกองเท่าภูเขาแทน Herta รวมทั้งประสานงานกับองค์กรบ่อยๆ และจัดซื้ออุปกรณ์ใหม่จากช่องทางต่างๆ... แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ได้รับอิสรภาพสูงสุดจากที่นี่ด้วยเช่นกัน...

"ใช้งานกล้องโทรทรรศน์ Nyul Iman ในโซนอุปกรณ์หมายเลข 2 ตั้งค่าหน่วยดาราศาสตร์ไว้ที่ 100 เท่า เพื่อสังเกต 'แกนหมอกก่อนกำเนิดดาว' ข้างหน้า"
"จะต้องสังเกตดูความหนาแน่นของอนุภาคเป็นพิเศษ ถ้าพบโครงสร้างที่หนาแน่นเป็นพิเศษ ก็เริ่มบันทึกกระบวนการแตกตัวของ "ดาวฤกษ์ก่อนเกิด" ได้ทันที"

ในยามว่าง บางครั้ง Asta ก็จะนึกขึ้นได้ว่า หลังจากที่เธอเข้ามารับช่วงต่อดูแลสถานีอวกาศแห่งนี้ คุณ Herta ก็ไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว เธอเคยถามเรื่องนี้เหมือนกัน แต่กลับได้รับคำตอบกลับมาว่า "เพราะไม่มีของใหม่ๆ ที่น่าสนุก ฉันก็เลยไม่มาแล้ว"

"...ฉันฟังเด็กคนนี้ทะเลาะกับพวกเธอยังสนุกกว่าอีก"

เธอจำได้ว่าวันหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว Herta เคยพูดกับคนที่อยู่ข้างๆ แบบนี้

Herta ในความทรงจำ ราวกับยืนอยู่ท่ามกลางแสงดาวที่เจิดจรัส และนำพลังในการควบคุมดวงดาวบนท้องฟ้าและชะตาชีวิตมาให้กับเธอ