Guinaifen

ชาวต่างแดนที่ต้องเข้ามาอาศัยอยู่ใน Xianzhou โดยบังเอิญ จนได้กลายมาเป็นนักแสดงบนท้องถนน ที่ทั้งกระตือรือร้นและมีอัธยาศัยดี
เดิมมีชื่อว่า "Guinevere" ส่วนชื่อ "Guinaifen" นั้น เป็นชื่อใน Xianzhou ที่เพื่อนสนิทของเธออย่าง Sushang เป็นคนตั้งให้
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชีวิตใหม่ใน "Luofu" Guinaifen จึงต้องอาศัยความชื่นชอบในวัฒนธรรม Xianzhou ของตน ฝึกฝนทักษะการเอาชีวิตรอด... ทั้งการกลับหัวกินบะหมี่ ทุบหินบนอก รับกระสุนด้วยมือเปล่า และอื่นๆ อีกมากมาย

ฮัลโหล~ ฮัลโหล~ ได้ยินชัดกันมั้ย? สวัสดียามเย็นพ่อแม่พี่น้อง! ยินดีต้อนรับสู่ห้องไลฟ์ของเจ้าหนู Gui จ้าา~

ขอบคุณ "ดอกไม้ไฟ_49886" สำหรับซูเปอร์แชทนะ! "เจ้าหนู Gui ไม่ได้มาไลฟ์ตั้งครึ่งเดือน จะเทแล้วงั้นเหรอ?" จะเป็นแบบนั้นได้ไงล่ะ! พอดีว่าช่วงนี้ธุระในชีวิตจริงของฉัน ค่อนข้างเยอะนิดนึงน่ะ แต่ฉันก็ไม่ได้มาไลฟ์นานแล้วจริงๆ นั่นแหละ ขอโทษด้วยนะทุกคน~ ช่วงนี้เรื่องที่เจอในชีวิตจริง มันน่าสนใจไม่น้อยเลยล่ะ ไว้มีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังนะ

ส่วนวันนี้ อย่างที่เขียนในหัวข้อไลฟ์เลย... "ค่ำคืนแห่งเพลงพื้นบ้าน! เจ้าหนู Gui จะมาแสดงเพลงพื้นบ้านของ Xianzhou!"

สรุปก็คือ ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่า การแสดงกายกรรม เหมาะจะแสดงแบบออฟไลน์มากกว่า ก็เลยว่าจะลองไลฟ์สดร้องเพลงพื้นบ้านน่ะ และวันนี้ก็ถือว่า มาลองดูกระแสตอบรับซะหน่อย~ ถ้าทุกคนชอบ ก็อย่าลืมกดไลก์ กดแชร์ กดติดตามกันด้วยนะ และถ้าส่งของขวัญให้ ก็จะได้เข้าร่วมจับรางวัลการไลฟ์ครั้งนี้ด้วย!

ขอบคุณ "ผงนมผง" สำหรับซูเปอร์แชทด้วย! ไม่เจอกันนานเลยนะ ผงผง~ "ไม่เป็นไรๆ เจ้าหนู Gui ไลฟ์อะไรฉันก็ชอบดูทั้งนั้น" ผงผง คุณคือนัมเบอร์วันนน! ถ้าวันนี้ไม่ดูไลฟ์จนจบก็ห้ามไปไหนทั้งนั้นนะ! จุ๊บๆ ม๊วฟ~

อะแฮ่ม... ขอปรับเสียงแป๊บนึงนะ... หนึ่งสอง หนึ่งสองสาม หนึ่งสอง หนึ่งสอง หนึ่ง เฮ้... โอเค! ต่อไปก็คือการวอร์มเสียง! กลอนร้องเล่นคราวนี้ ฉันเป็นคนเขียนเนื้อเองเลยนะ ขอบอก~

...

ไม่ได้มา ตรอก Aurum เสียตั้งนาน ได้พบพาน การเปลี่ยนแปลง ที่หลากหลาย
ของบางอย่าง ก็เปลี่ยนไป ตั้งมากมาย บางทิวทัศน์ ยังคงคล้าย เป็นเช่นเดิม
เพื่อนบ้านใกล้ คนเรือนเคียง ยังอยู่ดี สุขชีวี แสนแช่มชื่น ระรื่นใจ
วันนี้เสียง ร้องของฉัน ดังก้องไกล ขอเชิญให้ ผองเพื่อนพ้อง มาลองฟัง
เสียงเชียร์ดัง คับคั่ง ปังปังปุ โดเนตให้ แบบจุจุ ทั้งเงินทอง
วันนี้ไม่ พูดถึงแล้ว เทพทั้งผอง เทพคันศร ยิงต้นไม้ ก็ไม่เอ่ย
สนใจเพียง แค่เรื่องเดียว ในตอนนี้ คือสาวน้อย คนดีที่ ตรอก Aurum เจ้าหนู Gui มาจากที่ แห่งหนใด ก็จะกลับ ไปสู่ที่ แห่งนั้นเอย

...

สำหรับ Guinevere ในวัยเยาว์นั้น โลกทั้งใบของเธอ ก็คือคฤหาสน์พิทักษ์ดินแดน และถนนอันแสนคึกคักหน้าคฤหาสน์นั้น

พวกอาจารย์ต่างก็บอกว่า ตระกูลของเธอมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และมีชื่อเสียงโด่งดัง แม้แต่คฤหาสน์หลังนี้ ก็มีประวัติยาวนานหลายยุคอำพันเช่นกัน แต่ดูเหมือนวันเวลา จะไม่เคยทิ้งร่องรอยเอาไว้บนนั้นเลย ราวกับว่ามันเป็นอิสระจากกฎแห่งกาลเวลา และคอยคุ้มครองให้คนของตระกูลนี้ มีความสมบูรณ์พูนสุขชั่วนิรันดร์

พ่อของเธอให้พี่ชายใหญ่ พี่ชายรอง และพี่หญิงใหญ่ศึกษาด้านการปกครอง โดยหวังว่าจะสามารถมอบอนาคตของดาวดวงนี้ ให้กับหนึ่งในสามคนนี้ได้ ส่วน Guinevere กับน้องชายน้องสาวคนอื่นๆ นั้น... ผู้เป็นพ่อเพียงหวังว่า พวกเขาจะมีชีวิตที่ราบเรียบและเปี่ยมสุข อยู่ในสวนสวรรค์อันสงบสุขแห่งนี้เท่านั้น

Guinevere รักพ่อของเธอ เวลาเผชิญหน้ากับศัตรูทางการเมือง เขาจะน่ากลัวเหมือนกับกิ้งก่าหางหนาม แต่เวลาอยู่กับลูกสาว เขาจะเหมือนกับกระต่ายภูเขาขนกำมะหยี่ ที่ทั้งตัวใหญ่ยักษ์และอบอุ่นสุดๆ

ในความทรงจำของเธอ พ่อนั้นยินดีทำทุกอย่างเพื่อเธอเสมอ ถึงขั้นยอมเล่นเป็นภูตผืนดินที่ถูกวีรสตรี Guinevere โค่นล้มในงานเลี้ยงวันเกิดของเธอด้วยซ้ำ ควรรู้ว่าในงานวันเกิดของเด็กๆ จากตระกูลผู้มีอิทธิพลนั้น อาจจะมีศัตรูทางการเมือง มาร่วมวงด้วยเช่นกัน... แต่เพื่อความสุขของเธอ พ่อก็ไม่เคยสนใจว่า จะตกเป็นหัวข้อนินทาของชาวบ้านอย่างไร

ต่อมาเมื่อ Guinevere เติบโตขึ้นอีกหน่อย เธอก็เริ่มได้ยินเสียงเล่าลือว่า... พ่อของเธอควบคุมจักรพรรดิหุ่นเชิด ใส่ร้ายคนที่ภักดี และละโมบโลภมาก... เธอเชื่อว่าเรื่องพวกนี้เป็นคำโกหกจากศัตรูทางการเมือง แต่เธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องโกหกทั้งหมด

แต่ไม่นาน เรื่องพวกนี้ก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

กองทัพ Antimatter เข้ารุกรานเต็มกำลัง พ่อของเธอนำทัพไปป้องกันเมืองหลวง โดยไม่ยอมถอยแม้แต่ก้าวเดียว เมื่อข่าวการเสียชีวิตถูกส่งมา Guinevere ก็เป็นลมล้มพับไป ตอนที่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองถูกยัดเข้ามาในเรือเหาะ โดยที่มีน้องชายและน้องสาว กำลังนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ พี่ชายใหญ่กับพี่หญิงใหญ่ ถูกมัดด้วยเชือกอย่างแน่นหนา พี่รองเอ่ยอย่างจนใจว่า: "อย่าเพิ่งแก้มัดพวกเขานะ พวกเขาไม่ยอมหนีมาด้วย"

Guinevere มองไปที่นอกช่องหน้าต่าง แม่ของเธอสวมชุดเกราะทหาร และยืนหันหลังให้กับเรือเหาะที่ค่อยๆ เคลื่อนขึ้นสู่ท้องฟ้า พร้อมออกคำสั่งกับคนรับใช้ ที่ไม่ยอมนั่งรอความตาย บนผืนดินที่ห่างออกไป พวก Voidranger กำลังทำลายคฤหาสน์พิทักษ์ดินแดนอยู่ และในจุดที่ห่างออกไปไกลขึ้นอีก ถนนทั้งสายกำลังมอดไหม้อยู่ในเปลวเพลิง ร่างกายที่ไหม้เกรียม กระจัดกระจายอยู่ทั่วทุกหัวระแหง ราวกับเศษดินโคลน

สำหรับ Guinevere ในวัยเยาว์นั้น โลกทั้งใบของเธอ ได้ถูกลบหายไปจากจักรวาลแล้ว

...

เดิมทีนั้น ตัวฉันมา จาก Camelot มีพี่น้อง รวมยอดได้ เป็นหนึ่งโหล
โอ้วันคืน อันแสนสุข ไม่ทุกข์ทน แต่พินาศ มลายสูญ กลับยกพล มาทำลาย
พ่อแม่สู้ ต้านศัตรู สุดหัวใจ ใยกองทัพ มุ่งทำลาย ชาติสูญสิ้น
พี่ใหญ่พา น้องๆ ขึ้น เหนือล่องใต้ ไปอาศัย ที่ดาวเหมือง แห่งองค์กร
แย่งชิงของ ประทังชีพ แสนรันทด ไม่อาจหลบ เลี่ยงภัยร้าย ที่รุมเร้า
พี่ชายใหญ่ ทำงานหนัก ไม่มีเบา สุดท้ายเขา ถูกบีบให้ กลายเป็นโจร ดั่งจักรวาล พลิกผัน ก็มิปาน
ออกปล้นชิง เพียงพ่อค้า เว้นชาวบ้าน คนกล่าวขาน ว่าเขาเป็น วีรบุรุษ ช่วยจนสุด ทั้งยากจน คนอ่อนแอ
นำกลุ่มคน หลายร้อยชีพ รวมเป็นหนึ่ง ครอบครองซึ่ง ที่ทาง บนภูเขา เพื่อเลี้ยงเรา ครอบครัวเขา เหล่าพี่น้อง

...

สมัยที่ยังเด็ก พ่อของเธอมักจะบอก Guinevere ว่า คนคนหนึ่งควรจะใช้ชีวิตอย่างมีเกียรติ แต่ใครจะไปใช้ชีวิตอย่างมีเกียรติได้ที่ Hombert-σ กันล่ะ?

นั่นเป็นดาวเคราะห์รกร้าง ที่มีสาหร่ายดึกดำบรรพ์ เห็ดรา และไลเคน ที่คอยรักษาสภาพแวดล้อมทางอากาศ ที่พอจะเอื้อให้สิ่งมีชีวิตอยู่รอดได้ แต่ในบรรดาสปีชีส์ดึกดำบรรพ์ ที่แพร่พันธุ์กันอย่างมากมายเหล่านั้น แทบจะไม่มีชนิดไหนเลย ที่จะไม่เป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์

ถ้าหากองค์กรสันติภาพแห่งดวงดาว ไม่ได้ค้นพบแร่ธาตุที่ซุกซ่อนอยู่ในดาวดวงนี้ ก็คงไม่มีใครอยากจะย้ายมาอยู่ที่นี่แน่

Guinevere ใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นของเธอ อยู่บนดาวที่ยากจนข้นแค้นดวงนี้

เธอผูกมิตรเก่งและเข้ากับเด็กคนอื่นๆ ได้ดีทีเดียว ทั้งลูกชายของคนยากจน ลูกสาวของผู้ลี้ภัย น้องชายของนักพนัน หรือน้องสาวของฆาตกร... Guinevere ไม่สนใจภูมิหลังของใคร ยังไงซะ เมื่ออยู่บนดาวดวงนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากครอบครัวแบบไหน ก็อาจจะไม่ได้มีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้กันทุกคนก็ได้

องค์กรไม่ได้ควบคุมดูแลที่แห่งนี้ อย่างเข้มงวดนัก นอกจากพวกโชคร้ายที่เป็นหนี้ หรือพวกที่มีคดีอาชญากรรมแล้ว องค์กรก็ไม่ได้จำกัดเสรีภาพของคนงาน ขอเพียงพวกเขาสามารถจ่ายภาษีได้ก็พอ เพียงแต่หลังจากจ่ายภาษีออกไปแล้ว พวกเขาอาจถึงขั้นไม่มีเงินเหลือพอ จะไปซื้อเครื่องดื่มสักแก้ว ที่บาร์ในเมืองด้วยซ้ำ

สมัยอยู่ที่บ้านเกิด พ่อของเธอ คือที่พึ่งพิงที่มั่นคงที่สุดของบ้าน แต่ตอนนี้ทั้งพ่อและบ้านเกิด ต่างก็ไม่มีอยู่แล้ว หน้าที่ปกป้องคุ้มครองครอบครัว จึงตกเป็นของผู้ที่มีอายุมากที่สุดเพียงหนึ่งเดียว... "อัศวินกำแพงหิน" ตอนที่หนีออกมา แม่ได้บังคับให้อัศวินผู้ภักดีคนนี้ หนีมากับพวกเด็กๆ ด้วย ส่วนตัวเองก็รั้งอยู่ที่บ้านเกิด ร่วมกับฝุ่นธุลีกลุ่มสุดท้าย ที่ตกลงบนผืนดินของถิ่นธุรกันดาร

อดีตอัศวินเคยเป็นเพื่อนเล่น ที่สนิทกับพ่อมากที่สุด ต่อมาก็เป็นเพื่อนร่วมรบ ที่กล้าหาญที่สุดของพ่อ จากนั้นก็เป็นคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ที่สุดของพ่อ และตอนนี้... เขาก็ได้กลายเป็น "บิดา" อีกคนของพวกเด็กๆ จนถึงท้ายที่สุด Guinevere ก็ไม่อาจจำได้ว่าชื่อจริงของเขาคืออะไร แต่เธอคุ้นชินกับ อีกชื่อหนึ่งของอัศวินมากกว่า... คุณลุงกำแพงหิน

เด็กน้อยผู้หิวโหยสิบกว่าคน ทำให้สถานการณ์การเงินที่ย่ำแย่อยู่แล้ว ยิ่งเหมือนกับผีซ้ำด้ำพลอย หลังจากผ่านการทะเลาะกันในคืนหนึ่ง กำแพงหินคนนั้นก็จำใจยอมให้พี่ชายพี่สาวทั้งสามคน ลงไปขุดเหมืองกับเขา แต่ไม่ว่า Guinevere จะเว้าวอนอย่างไร เขาก็ไม่ยอมให้เธอไปด้วย

ค่ำคืนแต่ละวันผันผ่านไป เขาเริ่มแก่เฒ่าและโรยรา ปอดของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล ที่ยากจะรักษา กระดูกสันหลังไม่อาจกลับมาตั้งตรงได้ เหมือนกับเมื่อก่อนอีกแล้ว สองมือที่เคยเหวี่ยงค้อนทุบอย่างองอาจ บัดนี้กลับบิดเบี้ยว จนถือไม่ได้แม้แต่ช้อนกินข้าว

ไม่นานนัก เขาก็จากไป

กำแพงหินทรุดพังลงอย่างไร้สุ้มเสียง และล่มสลายไปก่อนที่รุ่งอรุณจะมาเยือน ราวกับปราสาททรายบนชายหาด ที่พังทลายหายไปจากกระแสน้ำขึ้นลง ราวกับกิ่งก้านเหี่ยวเฉาในฤดูหนาว ที่ร่วงหล่นจากต้นเพียงสายลมพัดมาเบาๆ ราวกับจุดจบที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว

และด้านนอกกำแพงหินนั่น ก็มีเพียงโลกที่เต็มไปด้วยหิมะและลมฝน

เหล่าพี่ชาย กลายเป็นโจรสลัดระหว่างดวงดาว ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน Guinevere ได้กลับมากินอิ่มอีกครั้ง แต่เธอรู้สึกได้รางๆ ว่าตัวเองเริ่มจะละเมิดคำสั่งสอนของพ่อ แล้วก้าวเดินไปยังชีวิตที่มีเกียรติน้อยลงอีกขั้นแล้ว

ดังนั้น เมื่อพวกทหารจากองค์กรสวมกุญแจมือให้กับ Guinevere และส่งตัวเธอกับพวกน้องๆ ให้กับกองอัศวิน Cloud Knight เธอจึงถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก

ผู้คนต่างก็บอกว่าชาว Xianzhou นั้นจิตใจดีมีเมตตา เธอคิดว่ากองอัศวิน Cloud Knight จะต้องอนุญาตให้ครอบครัวของเธอ ได้ตายพร้อมกันอย่างสมเกียรติแน่นอน

...

ใครจะคิด ว่าพี่ใหญ่ นั้นเลอะเลือน เยือนปล้นจี้ เรือสินค้า จาก Xianzhou
ชาว Xianzhou ต่างเคียดแค้น และเคืองโกรธ จึงเลือกใช้ วิธีเหี้ยมโหด ดุจพายุฝน
พี่ใหญ่ถูก คนเหล่านั้น ปราบจากโจร ต้องก้มหน้า ยอมจำนน วอนพลทหาร ขอเถิดท่าน โปรดละเว้น และปรานี
ทหารปราบ โจรซื่อสัตย์ มีเมตตา จึงได้พา ทั้งครอบครัว กลับ Xianzhou
ใจกว้างลด โทษประหาร ของพี่ใหญ่ วางแผนให้ เราพี่น้อง มีทางต่อ
ส่งน้องๆ ให้ศึกษา อย่างเพียงพอ คุณ Yo ก็ เห็นฉันมาก ความสามารถ จึงถ่ายทอด ศาสตร์วิชา พาสอนสั่ง
พี่ใหญ่บอก ว่าเรียนแล้ว เดินให้ไกล แต่หากไม่ รู้ตอบแทน คำคนว่า ฉันนั้นหนา เป็นเยี่ยงสัตว์ ที่ลืมคุณ
ใครจะคิด ตรอก Aurum กลับสร้างฉัน จากเด็กสาว ผู้ยากจน คนคนนั้น สู่ชื่อเสียง ที่มั่งคั่ง ในวันนี้

...

"โทษทีๆ พอดีระหว่างทางเจอคนเจ็บน่ะ เลยมาช้าไปหน่อย... อ่า เจ้าหนู Gui เธอร้องเพลงอยู่เหรอ งั้นฉันเงียบดีกว่า"

"เฮ้! Shangshang มาแล้วเหรอ! ไหนมาแนะนำตัวกับทุกคนหน่อยซิ นี่คือแขกสุดเซอร์ไพรส์ของวันนี้เลยนะ! เธอคืออัจฉริยะคนใหม่ของกองอัศวิน Cloud Knight... คุณ Sushang นั่นเอง! ทุกคนพิมพ์ว่า 'ยินดีต้อนรับคุณ Sushang' กันหน่อยเร็ววว~"

"สะ...สวัสดีทุกคน ฉันชื่อ Sushang... 'อัจฉริยะคนใหม่' อะไรกันเล่า! อย่ามาสร้างเรื่องให้ฉันนะ ถ้าหัวหน้ารู้เข้า ต้องโดนเฉ่งหูดับแหงๆ"

"Shangshang รอแป๊บนะ กลอนร้องเล่นของฉันเหลือท่อนสุดท้ายแล้ว เธอนี่มาได้จังหวะพอดีเลย ท่อนนี้เกี่ยวกับเธอเต็มๆ~"

...

สุดท้ายได้ เจอคนร้าย จิตใจดำ โชคยังนำ ฮีโร่สาว มาช่วยเหลือ
คนอาจถาม: ฮีโร่สาว ผู้แกร่งกล้า นั้นเป็นใคร ก็นั่นไง เพื่อนรักฉัน Li Sushang
ไม่ต้องเหงา อีกต่อไป ใน Luofu เพราะมีผู้ เป็นฮีโร่ อยู่เคียงข้าง
แถมยังมี คุณผู้ชม ไม่อ้างว้าง คอยผลักดัน รอคอยฉัน ขับร้องเพลง
ร้องแค่ท่อน สองสามท่อน ไม่เพียงพอ ผู้คนต่าง คอยร้องขอ ให้ฉันทวน
ส่วนเรื่องราว ของเจ้า Gui นั้นยาวนัก เล่าไม่พัก เป็นปีๆ ก็ไม่หมด
แต่ท่อนกลอน ของวันนี้ ควรจะจบ หากเพียงพบ ปรารถนา จะฟังต่อ เราก็รอ พบกันใหม่ ตอนต่อไป

...

"เต็มสิบไม่หักเลย ทุกคนปรบมือให้เจ้าหนู Gui หน่อยเร็ว! แต่เรื่องฮีโร่สาวคนนั้น ทำไมฉันไม่เห็นจำอะไรได้เลย?"

"คุณ Xiyan บอกว่า ผู้คนมักจะชอบเรื่องฮีโร่ช่วยสาวงามกันน่ะ ฉันก็เลยเขียนออกมาแบบนี้ไง ถ้าเธอไม่ชอบ... โอ๊ะ ขอบคุณ 'Emanator แมวเหมียว 8190' สำหรับของขวัญ Diting พายุคลั่งด้วย! เถ้าแก่ใจป้ำมาก!"

"เถ้าแก่ใจป้ำมาก! ...เธอจะเขียนยังไงก็ได้หมดแหละ! ถึงยังไงเรื่องที่เธอเขียนก็สนุกทั้งนั้นเลย"

"โอเค งั้นตอนนี้ในที่สุด Shangshang ก็ได้เวลามา Show-Show แล้ว เริ่มการแสดงคู่ที่เราเตรียมกันมานานให้ทุกคนได้ดูกันเลย~ เอาล่ะ Shangshang ส่งซอมาให้ฉันหน่อยสิ ฉันจะร้องท่อน 'Teng Xiao สังหารงู' สักรอบ!"

"การแสดงท่อนนี้ ไม่น่าใช่เรื่องง่ายเลยนะ"

"ก็จริง คนในวงการต้องรู้อยู่แล้วว่า 'Teng Xiao สังหารงู' มันต้องเล่นดนตรีไปด้วย ร้องไปด้วย แล้วก็ต่อสู้ไปด้วย คนเดียวแสดงไม่ได้อยู่แล้ว"

"เพราะงั้นก็เลยเรียกฉันมาสินะ! แล้วมันต้องแสดงยังไงล่ะ?"

"ง่ายมากๆ~ วันนี้ฉันจะแสดงเป็น Teng Xiao นายพลแห่ง Luofu คนก่อน ผู้มอบความมั่นคงสงบสุขมาสู่เรา และเขาก็มีทักษะการต่อสู้ ที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว"

"แล้วฉันล่ะ?"

"เธอก็แสดงเป็นงูยักษ์ที่ถูกฆ่าตัวนั้นไง... เจ้างูน้อยจะหนีไปไหน เอาดาบฉัน~ ไป~ กิน~ ซะ~"

"อ๊ากกก โอ๊ยยย เจ็บๆ... Guinaifen! เธอเจอดีแน่!"