ผู้บุกเบิก

เพื่อกำจัดวิกฤตที่เกิดจาก Stellaron สาวน้อย/เด็กหนุ่มที่มีนามว่า ผู้บุกเบิก จึงเลือกเดินทางไปพร้อมกับ Astral Express

คุณจำอะไรได้ไม่มากนัก
คุณไม่ได้เป็นคนที่นี่ คุณไม่ได้มาจากที่ไหนเลย และคุณก็ไม่ได้ตั้งใจจะไปที่ไหนด้วย...
จนกระทั่งมีเสียงอันเลือนรางเอ่ยอย่างแผ่วเบาอยู่ที่ข้างหู คำพูดโน้มน้าวใจที่แสนเศร้าและอ่อนโยนนั้น คล้ายกับกำลังเร่งเร้าอยู่ในตัว...
เมล็ดพันธุ์หยั่งรากลง คุณลืมตาขึ้น แต่คนที่เอ่ยพูดกลับไม่อยู่เสียแล้ว

แต่กลับเริ่มมีหลายๆ เสียงที่ทวีความชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ
บ้างก็มอบความใส่ใจที่ชวนให้ไร้กังวล บ้างก็ให้คำแนะนำอย่างใจเย็น บ้างก็มาพร้อมความเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ และบ้างก็ชี้แนะให้อย่างอ่อนโยน...
คุณมองเห็นเส้นด้ายถักทอขึ้นมาเป็นวันพรุ่งนี้

สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ลงมาเยือนจากห้วงอนันต์
นัยน์ตาสีทองมองลงมาจากค่ำคืนอันมืดมิด
คุณจะไม่ถูกอดีตทอดทิ้งอีกต่อไป
และจะได้เริ่มต้นการเดินทางบุกเบิกอันแสนยาวนาน
ซึ่งขวากหนามที่เคยเหยียบย่าง ก็จะกลายมาเป็นเส้นทางของคุณ

เสียงหวูดของรถไฟดังขึ้น เป็นการอวยพรให้คุณเดินทางไปสู่อนาคตที่กำลังจะมาถึง
...ตามแต่เจตจำนงของตัวคุณเอง

คุณมาถึงยัง "เมืองแห่งการอนุรักษ์"
คบเพลิงยังคงมอดไหม้อยู่เบื้องหลังม่านหิมะและสายลม ที่คมราวกับดาบเหล็กกล้า
แม้จะอยู่ไกลจนไม่ได้ยิน แต่ผืนดินก็สั่นสะเทือนด้วยเช่นกัน มีเพียงผู้คนที่ส่งเสียงร้องไห้เท่านั้น ที่ยังคงก้าวหน้าท้าพายุต่อไป

หลังจากเผชิญกับศัตรูภายนอก ลมหนาวนิรันดร์ และรอยแยก ความเสื่อมสลายก็เริ่มต้นขึ้นภายในป้อมปราการ
คุณหยิบยื่นความช่วยเหลือ แต่กลับถูกหันหลังให้
บางคนเคยสบประมาทและเข้าใจคุณผิด แต่คุณก็ยังคงเดินอยู่ข้างกายและช่วยหาหนทางให้กับพวกเขา
ผู้คนมากมายเริ่มห่วงใย และเป็นกังวลต่อคุณที่เผชิญหน้ากับความลำบากของพวกเขา เพื่อตามหายารักษาให้กับผู้คนที่ทนทุกข์
และในท้ายที่สุด พวกเขาก็มาเดินอยู่ข้างกายคุณ

ท่ามกลางน้ำแข็งและหิมะ คุณนั้นราวกับเป็นเปลวไฟ ที่ปกป้องจิตวิญญาณของโลกใบนี้เอาไว้
...แม้ว่าคุณจะต้องแผดเผาตัวเองทั้งวันทั้งคืนก็ตาม