Yukong

หัวหน้าแห่ง Sky-Faring Commission ของ Xianzhou "Luofu" มีนิสัยอ่อนโยนและมีประสบการณ์ช่ำชอง
สมัยสาวๆ เธอเคยเป็นนักบินที่ผ่านการรบมามาก จนได้ขึ้นเป็นหัวหน้าด้วยผลงานอันยอดเยี่ยม แต่ก็ต้องเลิกบินไปเพราะสงครามอันดุเดือดครั้งหนึ่ง
แม้ตอนนี้จะซ่อนคมและตั้งใจทำงานนั่งโต๊ะอยู่ แต่ยังสามารถพบเห็นเธอได้ตามเส้นทางบินของ "Luofu" อยู่เสมอ

"เธอรู้มั้ย? มีแค่คนสามประเภทเท่านั้นที่เข้ามาใน Sky-Faring Commission ได้
นั่นก็คือ คนพูดเก่ง คนที่ใฝ่หาความตื่นเต้น และคนที่อยากกลับขึ้นไปบนท้องฟ้า... นอกจากคนสามประเภทนี้แล้ว ก็ไม่มีคนอื่นอีก"

เราไม่เหมือนกับชาว Xianzhou ที่มีอายุขัยไม่สิ้นสุด แม้มนุษย์จิ้งจอกถูกเรียกว่า "เผ่าพันธุ์อายุยืนยาว" เหมือนกัน แต่อายุขัยของเรามีแค่สามร้อยกว่าปีเท่านั้น ดังนั้นคนส่วนใหญ่ในหมู่พวกเรา จึงชอบที่จะสนุกกับชีวิตอย่างเต็มที่... และทุ่มเททั้งใจเพื่อแสวงหาจุดสูงสุดของชีวิตมากกว่า

ฉันน่ะเหรอ? ปีนี้ฉันอายุ 246 ปีแล้ว เป็นไม้ใกล้ฝั่งที่เลยวัยสนุกแล้วล่ะ เธอคงจะรู้แล้วสินะว่าตอนเป็นวัยรุ่นฉันมีนิสัยดุดันและโผงผาง เธอก็น่าจะได้ยินเรื่องวีรกรรมที่ฉันฝ่าไฟแดงหกที่ติดกัน มาจากปากของชาว Xianzhou รุ่นเก่าแล้วล่ะสิ

ตอนนั้นฉันเพิ่งบรรลุนิติภาวะ แล้วก็ถูกพาไปหาท่านนายพล... แล้วรู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น? เขากลับให้ฉันเข้าร่วม Sky-Faring Commission ซะอย่างนั้น... แค่เพราะว่าฉันขับ Starskiff ได้สวยมาก ก็เลยคิดว่าน่าจะมีอนาคตไกลใน Sky-Faring Commission ไงล่ะ

ตอนนั้นเขาเรียกฉันว่า "เด็กสาวจอมดื้อ" แต่ภายหลังพวกเขาก็เรียกฉันว่า "มือหนึ่ง"

"แก่เฒ่าร่างกายทรุดโทรมไร้ประโยชน์ใดๆ เฉกเช่นเสื้อผ้าเก่าที่แขวนไว้บนท่อนไม้"

หลายปีก่อนฉันเคยได้ยินบทกวีโบราณของต่างแดนแบบนี้แหละ ท่วงทำนองของมันไม่เหมือนกับบทกวีของ Xianzhou ฉันก็ไม่ใช่ว่าชอบหรอกนะ แต่ประโยคนี้คอยวนเวียนอยู่ในใจของฉันเสมอ เหมือนกับวิญญาณที่ไม่ยอมไปไหน

ฉันเคยเห็นว่าชาวต่างแดนแก่ตัวลงยังไง ผิวหนังและกล้ามเนื้อจะหย่อนคล้อย สมองก็ถดถอยอย่างไม่อาจกู้คืน กระดูกเริ่มเปราะ ดวงตาขุ่นมัว...

ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกเขาถึงอิจฉาเรา เพราะฉันก็เคยคิดเหมือนพวกเขา ที่นึกว่าเราจะไม่แก่ตัวลง และสามารถรักษาสภาพเดิมไปได้ตลอด

ทุกครั้งก่อนที่จะออกรบ ฉันมักจะสัญญากับเพื่อนร่วมรบว่า "จับอาวุธไว้ให้แน่นก็พอ แล้วฉันจะพากลับมาที่ Xianzhou เอง"

แต่ฉันผิดคำพูด หลังจากศึกครั้งนั้น กลับมีแค่ฉันคนเดียวที่ลากสังขารกลับมาที่ Sky-Faring Commission ได้

ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว เรื่องนี้ฉันเข้าใจดีเลยล่ะ

ตั้งแต่นั้น ฉันจึงตั้งใจทำงานอย่างเดียว ไม่คิดเรื่องที่จะกลับไปบินอีกเลย

ฉันแก่แล้ว

"เนื้อหาในเรื่องนี้ตรงกันข้ามกับชาว Xianzhou อย่างพวกคุณพอดี"

เรื่องนี้ไม่ได้เกิดใน Xianzhou ว่ากันว่า มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งได้ทำการแลกเปลี่ยนกับเทวดา เขาอธิษฐานขอให้ตัวเองมีชีวิตเป็นอมตะ เทวดาก็ทำให้ความปรารถนาของเขาเป็นจริง เขาไม่มีวันตาย แต่ร่างกายจะค่อยๆ แก่ชราไปเรื่อยๆ จนได้รับความทุกข์ทรมานอย่างไม่สิ้นสุด ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาละโมบอยากได้กายเนื้อที่ไม่มีวันผุพังเสียหาย

เมื่อเรื่องราวจบลง ชายชราผู้เล่าเรื่องก็ได้กล่าวกับฉันด้วยถ้อยคำที่บอกไปข้างต้น สำหรับชาวต่างแดนแล้ว เรือยักษ์ Xianzhou คงเป็นเรืออันเปี่ยมสุขที่ล่องลอยอยู่ท่ามกลางทะเลดวงดาว... ผู้คนที่นี่มีอายุขัยที่เป็นนิรันดร์ และมีความสุขอยู่กับครอบครัวตลอดไป โดยไม่รู้จักความทุกข์ของความเสื่อมโทรมและดับสูญ แต่ฉันไม่คิดแบบนั้นหรอกนะ

ชาว Xianzhou กำลังพบเจอกับความชราอันเป็นนิรันดร์ จริงอยู่ที่ฉันมีกำลังวังชาเหมือนกับตอนอายุห้าสิบ ฉันสามารถขับ Starskiff ลอดผ่านหุบผาที่กว้างไม่ถึงเจ็ดเมตรได้ ฉันสามารถเต้นรำติดต่อกันได้หลายชั่วโมง แถมยังร้องเพลงได้ด้วยนะ... จะว่าไปแล้ว เธออาจจะไม่เชื่อก็ได้ แต่ฉันร้องเพลงเพราะกว่าศิลปินหลายคนใน Exalting Sanctum ด้วยซ้ำ

น่าเสียดายที่ฉันคงไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว เพราะฉันไม่อยากทำพวกมันแล้วน่ะ สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถทำให้ฉันรู้สึกสนุกได้อีก และตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่สามารถทำให้ฉันรู้สึกสนุกได้อีกแล้วล่ะ

นี่แหละคือการแก่ชราของเรา คือการแก่ชราของชาว Xianzhou ทุกคน

"ว่าวกระดาษเป็นสิ่งที่ใช้ระลึกถึงนักบินผู้เสียชีวิต
รักษาไว้ให้ดีนะ... จงขึ้นบินอีกครั้ง แทนเหล่านักบินที่ไม่อาจหวนคืนสู่ท้องฟ้าด้วยนะ"

ตอนที่ฉันคลานออกมาจากซาก Starskiff ที่มีไฟลุกโชน สิ่งที่ฉันมองเห็นก็คือ ท้องฟ้าที่ปราศจากการแต่งเติมบรรยากาศ ของดวงดาวที่ไร้เลือดและน้ำตาดวงนั้น

นั่นเป็นท้องฟ้าที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลยล่ะ แต่ฉันกลับรู้สึกโศกเศร้าอย่างอดไม่ได้ ฉันได้แต่คืบคลานอยู่บนพื้น และมองดูมันตาละห้อยเหมือนกับมดกระจ้อยร่อยตัวนึง

ในความฝัน ฉันหมดลมหายใจไปในวันนั้นแล้ว

ฉันคิดไปต่างๆ นานา ฉันนึกถึงอดีต ฉันเคยเห็นดวงอาทิตย์ที่ตายไปแล้ว เคยเห็นดวงดาวที่มีชีวิต เคยเห็น Lux Arrow ของคันศรลิขิต และเคยเห็นเรื่องราวต่างๆ มากมาย ฉันเคยเห็นดวงดาวมาเยอะแยะ เคยเห็นการดับสูญและการถือกำเนิดของชีวิตทั้งหลาย ฉันเห็นมาเยอะมาก ฉันแก่แล้ว ฉันคิดว่าฉันแก่แล้วและคงจะตายไป ปีกของฉันหัก ฉันกลับไปไม่ได้ ฉันคิดว่าฉันแก่แล้ว ฉันกลับไปไม่ได้ ฉันคิดว่าฉันจะตาย ปีกของฉันหัก ฉันบินไม่ขึ้นแล้ว เหมือนกับมดตัวหนึ่ง ฉันคิดว่าฉันบินไม่ขึ้น คิดว่าปีกของฉันหักไปแล้ว ฉันอยากกลับไป ฉันอยากกลับไปสู่ท้องฟ้า ฉันอยากกลับไป ฉันอยากกลับไปสู่ท้องฟ้า ฉันอยากกลับไป

ฉันตื่นจากฝัน

ฉันอยากกลับไป ฉันอยากกลับไป ฉันอยากกลับไป

ฉันจะต้องกลับไป เพราะท้องฟ้าเป็นของฉัน ฉันอยากกลับขึ้นไปบนท้องฟ้า

ฉันจะต้องทำการบินครั้งสุดท้ายของชีวิต ให้สำเร็จให้ได้