สายลมแผ่วเบาพัดผ่านปลายนิ้วของเด็กหนุ่ม พร้อมกับจดหมายที่หมึกยังไม่ทันแห้งดี ให้ลอยออกไปไกล

"อนาคตของฉันจะเป็นยังไงนะ..."
ความฝันปรากฏขึ้นในหัวและลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ข้าวสาลีปลิวไปตามลม จนเกิดเป็นระลอกคลื่น ราวกับกำลังตอบสนองต่อเสียงในใจ ที่ทั้งไร้เดียงสาและจริงใจนั้น

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถึงฉันจะมีแค่ดาบเพียงเล่มเดียว ฉันก็อยากปกป้องโลกใบนี้ให้ได้!"
เด็กหนุ่มสาบานในใจอย่างเงียบๆ...

คำสาบานนั้นเปรียบเสมือนตราประทับ ที่ตราตรึงอยู่ในใจเสมอ