เด็กสาวซ่อนตัวอยู่หลังประตู ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าแม้แต่ก้าวเดียว
บางทีอาจเป็นเพราะ เป้าหมายของคืนนี้อยู่ตรงหน้าแล้ว หัวใจของเธอเลยเต้นเร็วขึ้น
"ไม่กลัว ไม่กลัว ฉันไม่กลัว..."
ความเงียบส่งเสียงกรีดร้อง ท่ามกลางความมืดมิด

หญิงสาวตัวสั่นและคว้า "อาวุธ" ในมือเอาไว้แน่น แต่ก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้ "เป้าหมาย" อยู่ดี
"ไม่มีอะไรต้องกะ...กะ...กลัว!"

ในที่สุดหางที่อยู่ข้างหลังก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และสว่างวาบขึ้นมากะทันหัน
"เร็วเข้าสิ เธอแค่ไปหยิบพัสดุเองนะ!"