เขาเคยได้ยินเพลงพื้นบ้าน ที่ร้องเกี่ยวกับแสงนั้นโดยเฉพาะ:
ดอกกุหลาบแย้มบาน เพื่อขานรับรอยยิ้มของท่าน
แสงอรุณพร่างพราย ส่องประกายสู่ใบหน้าของท่าน
ท่วงทำนองขับขาน มุ่งสลายความเหนื่อยล้าในดวงตาท่าน

แต่เมื่อแสงนั้นจากไปไม่หวนกลับ เขายังคงมุ่งลับสู่แดนไกล
สิ่งเดียวที่ทำได้คือเฝ้ารอ มีศรัทธา และประกาศทุกสิ่งของความงาม ไปทั่วทั้งจักรวาล
แม้ว่าทุกอย่างจะคงอยู่เพียงชั่วขณะ แต่เขาก็ได้พบคำตอบที่ต้องการแล้ว