เธอชอบที่จะผนึกช่วงเวลาที่ดอกบ๊วยใกล้จะเหี่ยวเฉา แล้วนำมาเก็บไว้กับตัว
หลายปีผ่านไป... เสียงเอะอะ ความอ่อนหวาน และสิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็ถูกสร้างขึ้นด้วยมือของเธอ หากแต่ดอกบ๊วย ยังคงร่วงหล่นตามเวลาเดิม
หลายปีผ่านไป... รูปร่างหน้าตาของเธอในกระจก ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในระดับมิติจักรวาล เธอสามารถรักษาความสดชื่นไว้ ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ใช่หรือไม่?
"หากทุกสิ่งไม่อาจหลีกหนีความตายได้พ้น แล้วการสร้างสรรค์จะไปมีความหมายอะไร?"
ไม่รู้ว่าความเงียบผ่านไปนานแค่ไหน ลมโชยพัดผ่านดอกไม้ให้ร่วงหล่น และคำตอบของคนในกระจก ก็ยังคงเหมือนเดิม
"เผื่อว่าสักวันหนึ่ง เราจะไม่เก็บรักษาดอกบ๊วยอีกต่อไป"
เธอค่อยๆ ลูบกระจกที่เย็นเฉียบ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้ว ที่เธอพึมพำกับตัวเองเช่นนี้
หลายปีผ่านไป... เสียงเอะอะ ความอ่อนหวาน และสิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็ถูกสร้างขึ้นด้วยมือของเธอ หากแต่ดอกบ๊วย ยังคงร่วงหล่นตามเวลาเดิม
หลายปีผ่านไป... รูปร่างหน้าตาของเธอในกระจก ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในระดับมิติจักรวาล เธอสามารถรักษาความสดชื่นไว้ ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ใช่หรือไม่?
"หากทุกสิ่งไม่อาจหลีกหนีความตายได้พ้น แล้วการสร้างสรรค์จะไปมีความหมายอะไร?"
ไม่รู้ว่าความเงียบผ่านไปนานแค่ไหน ลมโชยพัดผ่านดอกไม้ให้ร่วงหล่น และคำตอบของคนในกระจก ก็ยังคงเหมือนเดิม
"เผื่อว่าสักวันหนึ่ง เราจะไม่เก็บรักษาดอกบ๊วยอีกต่อไป"
เธอค่อยๆ ลูบกระจกที่เย็นเฉียบ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้ว ที่เธอพึมพำกับตัวเองเช่นนี้
Past Self in Mirror
ประสาน
Lv.1/20
HP
ATK
DEF
Add to PlannerThe Plum Fragrance In My Bones
ทำให้เอฟเฟกต์ทำลายล้างของผู้สวมใส่ เพิ่มขึ้น 60% หลังจากผู้สวมใส่ปล่อยท่าไม้ตาย จะทำให้ฝ่ายเราทั้งหมดสร้าง DMG เพิ่มขึ้น 24% เป็นเวลา 3 เทิร์น หากเอฟเฟกต์ทำลายล้างของผู้สวมใส่ มากกว่าหรือเท่ากับ 150% ก็จะฟื้นฟูแต้มสกิลต่อสู้ 1 แต้ม
เมื่อเริ่มต้นแต่ละ Wave ฝ่ายเราทั้งหมดจะฟื้นฟูพลังงาน10 หน่วยทันที โดยสกิลประเภทเดียวกัน จะไม่สามารถมีผลซ้ำกันได้
เมื่อเริ่มต้นแต่ละ Wave ฝ่ายเราทั้งหมดจะฟื้นฟูพลังงาน
เธอชอบที่จะผนึกช่วงเวลาที่ดอกบ๊วยใกล้จะเหี่ยวเฉา แล้วนำมาเก็บไว้กับตัว
หลายปีผ่านไป... เสียงเอะอะ ความอ่อนหวาน และสิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็ถูกสร้างขึ้นด้วยมือของเธอ หากแต่ดอกบ๊วย ยังคงร่วงหล่นตามเวลาเดิม
หลายปีผ่านไป... รูปร่างหน้าตาของเธอในกระจก ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในระดับมิติจักรวาล เธอสามารถรักษาความสดชื่นไว้ ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ใช่หรือไม่?
"หากทุกสิ่งไม่อาจหลีกหนีความตายได้พ้น แล้วการสร้างสรรค์จะไปมีความหมายอะไร?"
ไม่รู้ว่าความเงียบผ่านไปนานแค่ไหน ลมโชยพัดผ่านดอกไม้ให้ร่วงหล่น และคำตอบของคนในกระจก ก็ยังคงเหมือนเดิม
"เผื่อว่าสักวันหนึ่ง เราจะไม่เก็บรักษาดอกบ๊วยอีกต่อไป"
เธอค่อยๆ ลูบกระจกที่เย็นเฉียบ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้ว ที่เธอพึมพำกับตัวเองเช่นนี้
หลายปีผ่านไป... เสียงเอะอะ ความอ่อนหวาน และสิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็ถูกสร้างขึ้นด้วยมือของเธอ หากแต่ดอกบ๊วย ยังคงร่วงหล่นตามเวลาเดิม
หลายปีผ่านไป... รูปร่างหน้าตาของเธอในกระจก ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในระดับมิติจักรวาล เธอสามารถรักษาความสดชื่นไว้ ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ใช่หรือไม่?
"หากทุกสิ่งไม่อาจหลีกหนีความตายได้พ้น แล้วการสร้างสรรค์จะไปมีความหมายอะไร?"
ไม่รู้ว่าความเงียบผ่านไปนานแค่ไหน ลมโชยพัดผ่านดอกไม้ให้ร่วงหล่น และคำตอบของคนในกระจก ก็ยังคงเหมือนเดิม
"เผื่อว่าสักวันหนึ่ง เราจะไม่เก็บรักษาดอกบ๊วยอีกต่อไป"
เธอค่อยๆ ลูบกระจกที่เย็นเฉียบ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้ว ที่เธอพึมพำกับตัวเองเช่นนี้
