บริเวณชายขอบของระบบดวงดาว Asdana ทะเลแห่งความทรงจำถาโถมด้วยคลื่นลูกใหญ่ เธอเปรียบเสมือนสะเก็ดไฟ ที่อาจมอดดับในสายลมแรงกล้าได้ทุกเมื่อ
"การที่ผู้ซึ่งไม่อาจฝัน จะเข้าสู่แดนฝันสังเคราะห์นั้น ราคาที่ต้องจ่ายมันเทียบเท่ากับ 'ความตาย' เลยนะ"
เสียงเป็นกังวลของพวกพ้อง ยังคงก้องอยู่ที่ข้างหู เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเข้าสู่เขตแดนความทรงจำ
เมื่ออุปกรณ์จมลงสู่ส่วนลึก ของเขตแดนความทรงจำ ประกายแสงเรืองรองหลากหลายจุด ได้ส่องแสงลอดผ่านรอยแยก แต่ก็ถูกความมืดอันไร้ขอบเขต กลืนกินหายไปแทบจะทันที

"ทำไมถึงรีบร้อนมุ่งสู่ความตาย?"
ท่ามกลางทะเลแห่งความทรงจำที่ลึกลงไป แสงเรืองรองจากสิ่งมีชีวิต ในเขตแดนความทรงจำ เป็นเหมือนดวงตาอันห่างไกล ที่เฝ้ามองเธออย่างเฉยเมย

ความฝัน ยังคงเป็นสิ่งที่ไกลเกินเอื้อมสำหรับเธอ เธอจ้องมองไปยังความมืดอันไม่มีที่สิ้นสุด ภายใต้แรงกดดันอันหนักหน่วง ของสสารความทรงจำ ร่างกายและจิตวิญญาณของเธอ ก็เป็นอันถึงจุดแหลกสลาย แม้ว่าเธอจะรับรู้ได้ว่า สติของตนค่อยๆ พร่าเลือน แต่ภายในหัวของเธอ ความทรงจำที่หลงเหลือเหล่านั้น ยังคงฉายอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
ฝูง Swarm ที่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ ได้ทะลวงผ่านแนวหน้า เธอผู้ถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟ พุ่งทะยานไปยังฝูง Swarm และเถ้าถ่านของ Swarm ก็โปรยปรายราวกับหิมะ ส่วนด้านล่าง ล้วนเต็มไปด้วยเศษซาก สีดำเกรียมของเหล่าอัศวิน
เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะถือช่อดอกไม้ เพื่อไว้อาลัยเป็นครั้งสุดท้าย ให้กับเหล่าอัศวินคนแล้วคนเล่าที่พลีชีพ ชีวิตของพวกเขาเบ่งบานชั่วครู่แล้วดับไป เหมือนกับรหัสพันธุกรรมที่มีเพียงตัวเลข แต่ไม่เคยมีชื่อของตัวเอง

"ทำไมถึงยังมีชีวิตอยู่?"
ท่ามกลางความเงียบสงัดราวกับความตาย เธอเป็นเหมือนเปลวไฟ ที่หลอมละลายลงสู่ทะเล หลงเหลือเพียงประกายไฟอันริบหรี่ ที่เคลื่อนเข้าหาแสงสว่างข้างหน้า...
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เธอลืมตาขึ้น และเหมือนจะมองเห็น "อนาคต" ที่เปล่งประกายเลือนรางราวกับไข่มุก น้ำตาของเธอค่อยๆ ไหลอาบแก้ม...
"เพื่อตามหา... 'ความฝัน' ที่เป็นของฉัน..."