"เธอ...คือใครกัน?" หญิงสาวลองแตะตัวเอง ที่ไม่คุ้นเคยอย่างแผ่วเบา

เธอนึกถึงเปลวไฟในวันนั้น ที่กลืนกินเธอจนหมดสิ้น รวมถึงพัดประดับอัญมณี ที่สลายกลายเป็นเถ้าถ่าน

ตัวเองเคยเดินอยู่บนเส้นทางอันยาวไกล เพื่อตามหาแสงสว่างที่อยู่ข้างหน้า
เสียงจากภายนอกกำลังเรียกหาเธอ นำทางเธอไปข้างหน้า และพาเธอข้ามผ่านความมืดมิด
เสียงในใจได้ย้ำเตือนเธอ ถึงคำสัตย์ที่ยังทำไม่สำเร็จ คำสัญญาที่เคยให้ไว้ ความฝันที่ยังไม่เป็นจริง สิ่งเหล่านี้ยังรอคอยเธออยู่...

พวกมันไม่เคยมลายหายไปในเปลวไฟ แต่กลับส่องสว่างมากยิ่งขึ้น ท่ามกลางเปลวไฟ

"นั่นคือฉันเอง..."
เธอยืนอยู่ที่ปลายทาง และไม่เหลียวหลังอาวรณ์ถึงอดีตอีก...
"ฉันคนเดิม ก็คือฉันคนใหม่"