ในรอยแยกแห่งกาลเวลา มีเพียงเสียงหัวใจของเธอที่ยังดังก้อง
เช่นเดียวกับคืนวันมากมายในอดีต... ที่เฝ้ามองในยามราตรี และหลับใหลในยามราตรี

เธอได้เก็บรักษาความทรงจำ ที่เธอฝากฝังเอาไว้อย่างทะนุถนอม
เด็กสาวออกเดินทาง จากจุดเริ่มต้นที่ว่างเปล่า แต้มแต่งสีสันสดใส แก่ทุกสถานีที่เคยแวะพัก บนขบวนรถไฟอันแสนอบอุ่น เพื่อนร่วมทางที่มีนิสัยแตกต่างกันไป ดาวแต่ละดวงที่สว่างไสว... เป็นดั่งฝันอันแสนวิเศษที่ชวนให้หลงใหล

"การเดินทางที่แท้จริงของ March 7th กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!"
คำป่าวประกาศของเด็กสาว ราวกับดังก้องอยู่ข้างหู

เธอทอดสายตามอง ไปยังท้องฟ้าพร่างดาวอันไกลโพ้น ลำแสงหนึ่งกำลังจะมาเยือน...
นั่นคือแสงไฟจากขบวนรถไฟ ที่เปรียบเสมือนกับดาวตก

"ราตรีสวัสดิ์นะ March... เมื่อถึงวันที่เธอตื่นขึ้นมาอีกที ก็จงเดินทางบุกเบิกต่อไปเถอะ ♭"

กระแสความทรงจำถาโถมเข้ามา เธอฝังความปรารถนาไว้ในก้นบึ้งหัวใจ ฝังแสงริบหรี่ และเสียงความคิดแผ่วเบานั่นไว้
...เธอไม่เคยลืมเลือนเลย