Lushaka, the Sunken Seas

Lushaka's Waterscape

สิ่งที่อยู่ในมิติระนาบเป็นเมืองส่วนหนึ่ง ที่จมอยู่ใต้โลกมหาสมุทรของ Lushaka น้ำทะเลที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ได้ถมทับเมืองจนมิด จนเหลือเพียง "นครเรือ" ขนาดยักษ์ที่พาเหล่าลูกเรือลอยล่องไปในทะเล และค้นหาทิศทางการเดินทางครั้งถัดไป

ในบรรดาดาวเคราะห์ที่ขาดแคลนทรัพยากรน้ำ สีฟ้าบริสุทธิ์ของ Lushaka เรียกได้ว่าเป็นที่หมายปองของระบบดวงดาว Przesmir เลยทีเดียว น้ำทะเลของที่นี่เปรียบเสมือนเปลนอนของมารดาแห่งมหาสมุทร สรรพสิ่งถือกำเนิดจากที่แห่งนี้ และอยู่ภายใต้การกำหนด การควบคุม และกับดักของเธอ... จนกว่าหมดหนทางหนี

ช่วงอรุณรุ่ง รองกัปตัน "นครเรือ" เดินมาเคาะประตูห้องกัปตันเบาๆ ในห้องโดยสารแปะรูปนิเวศวิทยาของหมู่เกาะยุคเก่าทั้ง 37 แห่งเอาไว้ มันคือความโหยหาที่ทุกคนมีต่อผืนแผ่นดิน... อุกกาบาตจากนอกโลกกำลังกระจายตัวไปทั่วมหาสมุทรของดาว Lushaka คล้ายกำลังทำตามปรารถนาอันแน่วแน่บางอย่าง คลื่นนับไม่ถ้วนโหมซัดจนทำให้บ้านเกิดจมดิ่งอยู่ใต้ผืนน้ำ และหลงเหลือเพียงผืนฟ้าสีคราม... รองกัปตันปลุกกัปตันที่กำลังหลับใหลให้ตื่นขึ้น ท้องทะเลอาบย้อมไปด้วยแสงสีทองอร่าม และการเดินทางในวันใหม่ของ "นครเรือ" ก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง

กองเรือสอดแนมมารวมตัวกันยังศูนย์กลางจัตุรัส แล้วยิงธนูไปยังอาคารใหญ่ยักษ์ที่เคยเป็นห้างสรรพสินค้ามาก่อน ลูกธนูยึดเข้ากับชายคาหน้าต่างอย่างแน่นหนา และก่อนที่ระฆังดำน้ำจะมาถึง ฝูงปลาจำนวนนับไม่ถ้วนที่ตื่นตระหนก ก็พากันหนีออกมาจากชั้นวางของในซากห้างสรรพสินค้าร้างแห่งนั้น

ช่วงบ่าย เหล่านักวิชาการพากันเดินออกจากระฆังดำน้ำ พวกเขาว่ายผ่านร้านหนังสือโดยไม่มีทีท่าจะแวะหยุด ถึงอย่างไร น้ำหมึกในหนังสือก็เลือนราง จนไม่สามารถอ่านได้อีกแล้ว เป้าหมายของพวกเขา คือของจำพวกครั่งหรือพลาสติกมาโดยตลอด ซึ่งหลังจากทำความสะอาดง่ายๆ แล้ว ก็จะพบข้อมูลเก่าๆ จากในนั้นได้ การดำน้ำสำรวจวัตถุโบราณแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ผู้เก็บกวาดเหลียวซ้ายแลขวา พลางสะบัดอาวุธเหล็กไปมา เพื่อให้มั่นใจว่าพวกนักล่าฟันแหลมคมเหล่านั้น จะไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ บางครั้งผู้คนก็ได้เผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตใต้น้ำลึก แต่ต่างฝ่ายต่างก็ไม่สนใจใคร และง่วนอยู่กับการเก็บกวาดตักตวงของตัวเองเท่านั้น... เมื่อเทียบกับกระป๋องบุบๆ นั่นแล้ว ผู้เก็บกวาดต้องการค้นหาเมล็ดพันธุ์ เครื่องปรุงรส หรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากกว่า

เมื่อออกซิเจนที่กักตุนไว้ลดลง กิจกรรมสำรวจใต้น้ำที่แสนคร่ำเคร่งนี้ ก็กำลังจะสิ้นสุด เมื่อหันกลับไปมองใต้น้ำ ปลายักษ์ก็ได้แหวกว่ายมาถึงใจกลางเมืองแล้ว สิ่งมีชีวิตใต้น้ำพลันตื่นตระหนก แล้วพากันกลั้นหายใจ หันหน้าเข้าหากำแพง และซ่อนตัวอยู่ในโพรงลับทันที พวกเขาต่างก็คุ้นชินกับการใช้ประโยชน์จากป่าเหล็กใต้น้ำกันแล้ว

ในช่วงค่ำ หลังจากที่ฝนหยุดตก แต่ละแห่งของนครเรือก็พากันปล่อยเสียงแตร เพื่อขับไล่นกโจรสลัดที่อยู่รอบๆ พวกเขานำผลงานที่ได้ขึ้นมาวางบนดาดฟ้าเรือ เพื่อแจกจ่ายให้กับทุกๆ คนบนนครเรือแห่งนี้ ท่ามกลางกระแสคลื่นปั่นป่วนในคืนมืดมิด แสงไฟจากหอสัญญาณไฟยังคงสว่างไสว ชาว Luvian เต้นรำรอบเสาไฟ และหลงลืมวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึงไปจนสิ้น พลางบอกเล่าเกียรติยศของวันนี้ผ่านเพลงชาวเรือ และหวนรำลึกถึงวันวานที่แสนวิเศษผ่านทำนองของท้องทะเล กัปตันหยิบเข็มทิศเดินเรือออกมา เขามองไปตามทิศทางของเข็มทิศ และรู้ว่าที่นั่นคือบ้านเกิดที่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นไม่คุ้นเคย และที่นั่น ก็ยังคงมีคนที่เฝ้ารอครอบครัวให้กลับไปอยู่

ในช่วงเที่ยงคืน เรือยักษ์ดับไฟทุกแห่งบนเรือ และเคลื่อนตัวเงียบๆ อยู่บนท้องทะเล พวกเขาได้รับความสงบสุขแล้วจริงๆ หรือ? หรือว่าเพียงแค่ใช้รอยยิ้มปกปิดหยดน้ำตาที่รินไหลไปกับน้ำทะเลกันแน่?

เมื่อผ่านคืนนี้ไป นครสีฟ้าแห่งนี้ก็จะยังคงเหมือนเดิม

2pc เซ็ตเอฟเฟกต์ทำให้อัตราการฟื้นฟูพลังงานของผู้สวมใส่ เพิ่มขึ้น 5% หากผู้สวมใส่ ไม่ใช่ตัวละครตัวแรกในการจัดทีม จะทำให้ ATK ของตัวละครตัวแรกในการจัดทีม เพิ่มขึ้น 12%